Απόψεις: Αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα – Η πραγματικότητα τους διαψεύδει (Scroll down for English)

2
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρος. Φωτογραφία: GOA / Press Office

Γράφει ο Στέλιος Τακετζής *

Κυκλοφορούν τελευταία διάφορα άρθρα αναφορικά με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, την αλλαγή του Καταστατικού της Αρχιεπισκοπής, και άλλα παρεμφερή θέματα χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο έργο του Αρχιεπισκόπου τα τέσσερα χρόνια της θητείας του.   

Ο Αμερικής Ελπιδοφόρος ανέλαβε τα ηνία της εκκλησίας στην Νέα Υόρκη σε μια πολύ κρίσιμη εποχή. Το οικονομικά της Αρχιεπισκοπής ήταν σε χείριστη κατάσταση, σε βαθμό υποθήκευσης του κτιρίου που στεγάζεται.

Ο Άγιος Νικόλαος στο σημείο μηδέν ήταν γιαπί για χρόνια λόγω αθέτησης συμφωνιών με την εργολαβική εταιρεία. Το ταμείο συντάξεως των ιερέων είχε αποψιλωθεί πόρων με κίνδυνο ιερείς που συνεισέφεραν μια ζωή να κινδυνεύουν να μην λάβουν σύνταξη.

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρος. Φωτογραφία: ΑΠΕ – ΜΠΕ.

Η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στην Βοστώνη κινδύνευσε να χάσει την πολιτειακή αναγνώριση λόγω οικονομικών ατασθαλιών.

Ο Ελπιδοφόρος μέσα σε τρία χρόνια και με αντίξοες συνθήκες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού κατάφερε να δώσει λύσεις στα χρόνια αυτά προβλήματα.

Τα οικονομικά της Αρχιεπισκοπής μπήκαν σε τάξη. Ο Άγιος Νικόλαος αποπερατώθηκε και λειτουργεί κανονικά. Τα ταμείο συντάξεων αναδιοργανώθηκε και η Σχολή γλίτωσε από τον κίνδυνο καταστροφής.

Εκτός αυτών με πρωτοβουλίες του επαναλειτούργησε το ανώτατο συμβούλιο παιδείας και ιδρύθηκε ταμείο παιδείας που έχει ήδη πόρους άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Πέραν αυτού, με το διορισμό νέων και δραστήριων ιερέων σε κοινότητες που είχαν παρακμάσει, δόθηκε νέα πνοή σε ενορίες που υπήρχε κίνδυνος να μείνουν με ελάχιστες οικογένειες.

Λαμπρό παράδειγμα η κοινότητα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Jackson Heights όπου ο πατήρ Γεδεών Βαρύτιμος ερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη μετά του Αρχιεπισκόπου, επανεκκίνησε την κοινότητα, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει το απογευματινό σχολείο μετά από 15 χρόνια, το κατηχητικό και να προσελκύσει νέες οικογένειες στην κοινότητα.

Στον κοινωνικό τομέα είδαμε την Αρχιεπισκοπή να συμμετέχει ενεργά σε πρωτοβουλίες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποκατάστασης αδικιών. Προφανώς έγιναν και λάθη.

Κάποιος είπε ότι ο μόνος τρόπος να μην κάνεις λάθη είναι να μην κάνεις τίποτα, αλλά απ’ ότι φαίνεται, η εποχή της απραξίας έχει πλέον παρέλθει για την Αρχιεπισκοπή.

Μια παροιμία λέει ότι για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Προφανώς ο Ελπιδοφόρος έθιξε συμφέροντα. Συμφέροντα που έχουν αναλάβει έναν σκαιό και άδικο αγώνα να σπιλώσουν τον χαρακτήρα του και το έργο του.

Πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι η επαρχία Αμερικής είναι χωρισμένη σε επιμέρους Επαρχίες όπου ο κάθε μητροπολίτης εχει απόλυτη δικαιοδοσία με αποτέλεσμα η διοίκηση της Επαρχίας να είναι προβληματική και κοστοβόρα κάτι που θέλει να διορθώσει ο Ελπιδοφόρος.

Φυσικό είναι οι έως τώρα απόλυτοι άρχοντες των Μητροπόλεων να μην βλέπουν αυτή την πρωτοβουλία με καλό μάτι. Ας ελπίσουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα καταφέρει να πραγματώσει το όραμα του ώστε να αποκτήσει η Ομογένεια μια Εκκλησία πηγή αγάπης, ομόνοιας και Ελληνισμού. 

  • Ο Στέλιος Τακετζής είναι πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού GAEPIS, παραγωγός του Cosmos FM και ηγετικό στέλεχος του Ιδρύματος Ελληνικής Συμπαράστασης.

In order to make an omelet you must first break some eggs

Various articles have been circulating recently regarding Archbishop Elpidophoros of America, the revision of the Archdiocese’s Charter, and other similar issues without making any mention of the Archbishop’s ministry during his four year Archepiscopal tenure.

Archbishop Elpidophoros assumed the reins of the Church in America during a very critical time. The finances of the Archdiocese were in such dire straits, that the buildings of the Archdiocesan headquarters needed to be mortgaged.

The Church of Saint Nicholas at Ground Zero was broke for many years due to a default on agreements with the contracting company. The Clergy Pension Fund had been so depleted of financial resources, that priests who had contributed to it for their entire lives were in danger of not receiving a pension upon their retirement.

The Holy Cross Greek Orthodox School of Theology in Boston was in jeopardy of losing its accreditation due to financial irregularities.

Nevertheless, and despite the adverse conditions created by the COVID-19 pandemic during this period, Archbishop Elpidophoros was able to provide solutions to these chronic problems within three years.

The finances of the Archdiocese were put into proper order. The Church of Saint Nicholas was completed and now functions normally. The pension fund was reorganized, and the School was spared from closing.

In addition to these accomplishments, with the Archbishop’s initiatives, the High Council of Greek Education was reinstituted, and an Educational Fund was established that has already secured resources totaling over a million dollars.

Additionally, by appointing young, dynamic clergymen to serve declining parishes, a breath of fresh air was infused into these dwindling communities, which were in danger of being left with only a handful of families.

One such shining example is the parish of Saints Constantine and Helen in Jackson Heights, where Fr. Gedeon Varytimos, a clergyman who arrived from Constantinople with the Archbishop, revitalized the community by reopening its afternoon school after 15 years, by reestablishing its Sunday School, and by attracting new families to the community.

On a civic level, we saw the Archdiocese actively participate in initiatives to defend human rights and rectify injustices. However, mistakes were made as well.

As we know, the only way to ensure that mistakes never happen is by doing absolutely nothing. But it seems that this era of complete inaction has now come to an end for the Archdiocese.

According to a familiar proverb, in order to make an omelet you must first break some eggs. Clearly, Archbishop Elpidophoros has hit a nerve by ruffling some feathers and interests – interests that have taken up an opportunistic and biased attempt to smear his character and work.

It is also worth mentioning that the Archdiocese of America is divided into individual eparchies, where each ruling Metropolitan possesses absolute authority, resulting in a very problematic and costly local administration, which is something that Archbishop Elpidophoros wants to correct.

-Advertisement / Διαφήμιση-

2 COMMENTS

  1. Συνονόματε, η ομελέτα μπορεί να έγινε αλλά τ’αυγά ήταν κλούβια και δεν τρώγεται.
    Έχω γράψει πολλές φορές πως ο άνθρωπος
    για ότι καλό η κακό κάνει στη ζωή του θα το βρει μπροστά του.
    Επί Ιακώβου υπήρχε Αρχιεπίσκοπος Βορείου
    και Νοτίου Αμερικής , δεν υπήρχαν Μητροπόλεις παρά μόνον Επισκοπές και έκανε κουμάντο παντού ο Ιάκωβος. Και επειδή ήταν χαρισματικός διοικούσε συνετά και σοφά και ήταν ο Άρχοντας της Ελληνικής
    Ορθόδοξης Εκκλησίας στην υφήλιο, όλοι αυτόν ανεγνώριζαν , πράγμα που δεν
    άρεσε στόν ζηλιάρη Πατριάρχη ο οποίος
    ενώ κατείχε την υψηλότερη θέση , ο
    Ιάκωβος εισέπραττε υψηλότερη αναγνωρισημότητα διεθνώς και οι διαφορές τους όπως είχα γράψει τότε δεν ήταν τίποτε άλλο από σύγκρουση προσωπικοτήτων και
    προχώρησε στον εξαναγκασμό να δηλώσει
    παραίτηση.
    Για να μην αντιμετωπίσει άλλη φορά την ίδια κατάσταση προχώρησε στην αλλαγή του
    καταστατικού χάρτη και μετέτρεψε τις επισκοπές σε Μητροπόλεις για να λογοδοτούν οι Μητροπολίτες κατ’ευθείαν στο Φανάρι και όχι στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής που στην ουσία δεν υπάρχει αλλά
    είναι ένας άλλος Μητροπολίτης της Νέας Υόρκης χωρίς καμία εξουσία επί των άλλων
    Μητροπολιτών.
    Αυτήν την κατάσταση δεν την δέχεται ο Ελπιδοφόρος και προσπαθεί να επαναφέρει
    την προηγούμενη κατάσταση στην οποίαν ως είναι φυσικός αντιδρούν τόσο ο Πατριάρχης όσο και οι Μητροπολίτες χωρίς
    να ξέρουμε τελικά τι θα γίνει.
    Όσο για τα οικονομικά φίλε ας μην
    κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας,
    υπήρξε συμφωνία μεταξύ Πατριάρχη και του
    κολαούζου ….του για την ενθρόνηση του
    Δημητρίου ο οποίος είναι άριστος Θεολόγος
    αλλά δεν είχε καμίαν απολύτως σχέση με
    τα οικονομικά για να τρώγουσιν αμφότεροι μετά των οικογενειών και φίλων αυτών , με
    αποτέλεσμα να υπερχρεωθεί η Αρχιεπισκοπή
    και ο Άγιος Νικόλαος να καταντήσει όπως το
    γεφύρι της Άρτας. Αν είναι αλήθή τα οικονομικά δελτία , ήταν επόμενο πως δεν
    μπορούσε η κατάσταση να συνεχιστεί και
    όλες τις ευθύνες τις πίστωσαν στον φουκαρά
    τον Δημήτριο , ενώ τον πραγματικό ( ούς)
    ενόχους δεν τους άγγιξε κανένας. Στο συμμάζεμα των οικονομικών σίγουρα θα
    συνετέλεσαν αν όχι όλοι κάποιοι από τους
    άρχοντες.
    Το λάθος του Πατριάρχη αντιμετωπίζει σήμερα ο Ελπιδοφόρος ο οποίος όντας
    Μητροπολίτης Νέας Υόρκης( ο κάθε Μητροπολίτης έχει και τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου της περιφερείας του), δεν μπορεί να επιβληθεί των άλλων και προσπαθεί τώρα να επαναφέρει το παλιό
    καθεστώς που δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να δεχθούν ούτε ο Πατριάρχης , ούτε
    οι Μητροπολίτες Αμερικής, διότι αν γίνει θα
    δούμε τέρατα και σημεία, αυτά που ήδη έχει
    κάνει διά έργου και λόγου δεν θα είναι τίποτα μπροστά σ’αυτά που έχει στο μυαλό
    του να κάνει, καθημερινά μας εκπλήσσει με
    τις ανορθόδοξες πράξεις του.
    Αχ βρε Στέλιο τι μου έκανες μου άναψες τα λαμπάκια καταμεσήμερο στην παραλία του
    Λιλικά στη Χίο όπου παραθερίζω.
    Τους χαιρετισμούς μου σε όλη την Ομογένεια από το κόσμος FM.

  2. B”H The omelet metaphor is apt, but only to a point, and in deciding to move decisively to set the Archdiocese’s financial house in order other issues are put in the back burner or neglected all together. In his first four years, Archbishop Elpidopho continues to harbor his name’s hope in the bosoms of parishioners in sore need for liberating guidance to rid afflictions of miseducation with which they arrived as immigrants.The challenge for the prelate is the greater for he also was raised in a faith that insists to be solely Orthodox; and having been sent to preach in a liberal democracy from an unstable and authoritarian political environment that are the markings of the century-old reconstituted Turkish state! A holy synod must be convened to bring the blessings of Reformation into the hierarchy and canons of the Greek Orthodox Church. A priority of unequaled importance is to set relations with the Jews aright; after all, the pro-generators of monotheism who gave to Christianity their savior, albeit an errant rabbi. Specifically, the Orthodox Church must rise to the higher level reached by the Roman Catholics more than a half century ago: it must remove the stain of blaming Jews for the crucifixion, extant for two millennia, an active source for the fanning of ongoing Greek anti-Semitism. Enough, έλεος. My friend Stelios, a rare compatriot with sense, sensibility, and empathy can mightily help in this endeavor. Amen. With fraternal affection, Asher 🙏😩✝️😢🔯🇬🇷

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.