Οι Ιταλοί στρατιώτες που υπηρετούσαν στην Κάρπαθο στα χρόνια του πολέμου ήταν κυρίως από χωριά της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας. Το ορεινό και θαλάσσιο τοπίο και το κοινωνικό περιβάλλον που άφησαν πίσω τους δεν διέφερε απ’ αυτό που βρήκαν ερχόμενοι στην Κάρπαθο.
Ήταν χωριατόπαιδα που δεν είχαν τα μέσα να αποφύγουν την στράτευση και την αποστολή τους σε εμπόλεμη περιοχή. Οι Καρπάθιοι τους έβλεπαν με συμπάθεια και δεν τους σχέτιζαν με το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι που έκλεισε τα Ελληνικά σχολεία και προσπαθούσε να αφελληνίσει τους ντόπιους κατοίκους του νησιού.
Αν και υπήρχε αεροδρόμιο, σπάνια έπαιρναν γράμματα από τους δικούς τους λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων. Για να ξεχνούν τον πόλεμο και να θυμούνται την πατρίδα τους και τους δικούς τους τραγουδούσαν τραγούδια του τόπου τους, κυρίως Ναπολιτάνικα, και ορισμένοι που είχαν ταλέντο στιχουργούσαν τραγούδια επηρεασμένοι από τα γεγονότα και το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον της Καρπάθου. Κάποτε, κάποτε τραγουδούσαν και διεθνή τραγούδια που είχαν μελοποιηθεί και μεταφραστεί στην Ιταλική.
Αυτή την εποχή στην Κάρπαθο, τα ραδιόφωνα ήταν ελάχιστα και δεν ήταν εύκολο για τους στρατιώτες να ακούσουν και να απολαύσουν τα τραγούδια του τόπου τους. Γι’ αυτό πολλές φορές βλέπαμε ομάδες στρατιωτών μέσα σε κάποιο χωράφι ή και σε αίθουσα, και καμιά φορά με την συνοδεία βιολιού από τον υπολοχαγό Ennio Grimaldi και με ακορντεόν από τον στρατιώτη Rosseli να τραγουδούν. Οι Καρπάθιοι ακόμη και τα παιδιά που τους άκουγαν, μπορεί να μη καταλάβαιναν τα λόγια αλλά ένιωθαν τα συναίσθημα για την νοσταλγία του τόπου τους και των δικών τους.
Primavera Malinconica – (Μελαγχολική άνοιξη)
Ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των Ιταλών στρατιωτών ήταν το Primavera Melinconica (Μελαγχολική άνοιξη) που στιχούργησε και μελοποίησε ο υπολοχαγός Ennio Grimaldi. Ερωτεύθηκε την Αντιγόνη αλλά ο πατέρας της δεν έδινε την συγκατάθεση του για να την παντρευτεί, και στο μεταξύ προσβλήθηκε από πνευμονία. Υπήρχε κίνδυνος να προσβληθεί και από φυματίωση, που ήταν αρκετά διαδεδομένη εκείνη την εποχή, και ο Ennio μετακόμισε στο δασοφυλάκειο στο Λυ στον Μερτώνα για να αναρρώσει.
Εκεί, στην μοναξιά του δάσους, επηρεασμένος από το περιβάλλον και τα αισθήματα που ένιωθε έγραψε το «Primavera Malinconica». Το ίδιο τίτλο έδωσε στο βιβλίο του ο Μανώλης Κασσώτης όπου περιγράφει το ειδύλλιο του Ennio και της Αντιγόνης. Στο τέλος του άρθρου παρατίθεται το «Primavera Malinconica» στα Ιταλικά και σε ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά και Αγγλικά.
During the war years in Karpathos Italian soldiers sing «Primavera Malinconica»
By Manolis Cassotis
The Italian soldiers who served in Karpathos during WWII were mainly from villages from South Italy and Sicily. The mountain and sea landscape and the social environment they left behind did not differ from what they found when they came to Karpathos. They were villagers who did not have the means to avoid conscription and being sent to a war zone. The Karpathians saw them with sympathy and did not associate them with Mussolini’s fascist regime that closed the Greek schools and tried to de-Hellenize the local inhabitants of the island.
Although there was an airport, they rarely received letters from their relatives because of the war operations. To forget the war and remember their homeland and their people, they sang their local songs, mainly Napolitan, and some who had talent composed songs influenced by the events and by the social and natural environment of Karpathos. Sometimes, they sang international songs that had been translated into Italian.
At that time in Karpathos, there were few radios, and it was not easy for the soldiers to listen and enjoy the songs of their country. That is why we often saw groups of soldiers singing in a field or even in a hall, and sometimes accompanied by the violin by lieutenant Ennio Grimaldi and the accordion by soldier Rosseli. The Karpathians, even the children listened to them, may not have understood the words but they felt the feelings of nostalgia for their place and their people.
Primavera Malinconica – (Melancholic Spring)
One of the most favorite songs of the Italian soldiers was Primavera Melinconica (Melancholic Spring) written and composed the music by Lieutenant Ennio Grimaldi. He had fallen in love with Antigone, but her father did not give his consent to marry her, and in the meantime, he contracted pneumonia. He was at risk of contracting tuberculosis, which was quite common at the time. Ennio moved to the forest guard house at Ly in Mertona to recuperate. There, in the solitude of the forest, influenced by the environment and the feelings he felt, he wrote “Primavera Malinconica”. Manolis Kassotis gave the same title to his book where he describes the romance between Ennio and Antigone. At the end of the article, “Primavera Malinconica” is quoted in Italian and in free translation in Greek and English.
Primavera Malinconica (στα Ιταλικά, in Italian)
Era tutto il mio sole quella bruna bambina,
ma il tepore d’Aprile tutto m’ha portato com se.
Questa mia primavera e malinconica triste,
senza un po di sole senza un po d’amor.
Primavera com’e triste il mio cuore,
m’hai rubato l’amore, dimmi, dimmi perche.
Primavera tu m’hai tolto il sorriso,
il tuo tiepido sole piu non brilla per me.
Tutte le rose non hanno il sorriso del tuo splendor,
solo il mio cuore tanto triste, povero cuor.
Ora e ritornata la mia bruna bambina,
ma il suo triste sorriso piu non riscalda mio cuor.
Questo povero cuore piu non avra primavera,
senza il tuo sorriso le Senza un po d’amor.
Primavera si ridammi la vita,
fa che ancora il tuo sole
splenda pure per me.
Primavera il tuo magico incanto,
la tua luna, il tuo sole
splenda pure per me.
Primavera Malinconica (στα Ελληνικά, in Greek)
Ήταν ο ήλιος μου εκείνο το μελαχροινό κοριτσάκι,
μα η ζεστασιά τ’ Απρίλη, όλα τα πήρε μαζί της.
Αυτή η δική μου Άνοιξη είναι μελαγχολική και θλιμμένη,
χωρίς ήλιο, χωρίς αγάπη.
Άνοιξη, πόσο θλιμμένη είναι η καρδιά μου,
μου έκλεψες την αγάπη, πες μου, πες μου γιατί.
Άνοιξη, μου πήρες το χαμόγελο,
ο ήλιος σου δεν λάμπει πια για μένα.
Όλα τα τριαντάφυλλα έχουν δική τους λάμψη,
μόνο η δική μου φτωχή καρδιά είναι τόσο θλιμμένη.
Τώρα γύρισε το μελαχροινό κοριτσάκι,
αλλά το λυπημένο του χαμόγελο,
δεν ζεσταίνει πια την καρδιά μου.
Άνοιξη, ξανάδωσε μου τη ζωή,
κάμε ώστε ο ήλιος
να λάμψει ξανά για μένα.
Άνοιξη, η δική σου μαγεία,
το φεγγάρι, ο ήλιος σου,
κάμε να λάμψει ξανά για μένα.
Primavera Malinconica (στα Αγγλικά, in English)
That little dark brown girl was all my sunshine,
but the April warmth took everything with her.
This spring of mine is sad and melancholic,
without a bit of sun, without a bit of love.
Spring, how sad is my heart,
you stole my love, tell me, tell me why.
Spring you took away my smile,
your warm sun no longer shines for me.
All the roses do not have the smile of your splendor,
only my very sad heart, poor heart.
Now my little dark brown girl has returned,
but her sad smile doesn’t warm my heart anymore.
This poor heart will no longer have spring,
without your smile, without a little love.
Spring, give me my life back,
let your sun, shine for me too.
Spring your magical enchantment,
your moon, your sun, shine for me too.
