ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Μεγαλειώδης, μαζική και με παλμό ήταν η παρέλαση της ομογένειας για την 198η επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας η οποία έλαβε χώρα το απόγευμα της Κυριακής 14 Απριλίου 2019 στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης.
Η παρέλαση ήταν αφιερωμένη στην 100ή επέτειο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν οι 100 μαυροφορεμένες – όσα και τα χρόνια της Γενοκτονίας – οι οποίες κρατούσαν κεράκια και κίτρινες και μαύρες κορδέλες. Στο επίκεντρο της παρελάσεως βρέθηκαν για μια ακόμη φορά το Κυπριακό, το Βορειοηπειρωτικό, το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας και τα άλλα εθνικά μας θέματα.
[su_youtube_advanced url=”https://www.youtube.com/watch?v=ycdmZjabzC0&feature=youtu.be” width= https=”yes”]
Η παρέλαση ξεκίνησε στις 2.00 μ.μ. με την παρέλαση του τιμητικού τμήματος στο οποίο συμμετείχαν ο τελετάρχης Τζορτζ Μάρκους, η επίτιμη τελετάρχης, ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους, o γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας, ο γενικός Πρόξενος της Κύπρου Αλέξης Φαίδωνος, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, οι Επίσκοποι Φασιανής Αντώνιος, Μηδείας Απόστολος και Ευκαρπίας Ιερόθεος, ο κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο, ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μπιλ ντε Μπλάσιο, ο γερουσιαστής Τσακ Σούμερ, η ομοσπονδιακή βουλευτής Κάρολιν Μαλόνι, ο προεδρικός Επίτροπος της Κύπρου, Φώτιος Φωτίου, οι πολιτειακοί γερουσιαστές Μιχάλης Γιάνναρης και Ανδρέας Γουνάρδης, οι πολιτειακοί βουλευτές Αραβέλλα Σιμωτά και Νικόλ Μαλλιωτάκη, η μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβης Μαρία Θεοφίλη, ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, ο πρόεδρος της Επιτροπής Παρέλασης, Πέτρος Γαλάτουλας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Κλεάνθης Μεϊμάρογλου και άλλοι ηγέτες της ομογένειας.
Ακολούθησε η σημαία της Ακροπόλεως την οποία έφεραν με υπερηφάνεια η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Στέλλα Κοκόλη, η διευθύντρια του Απογευματινού Σχολείου του Τιμίου Σταυρού στο Μπρούκλιν Ελευθερία Οίκουτα και οι μαθητές των σχολείων.
Αμέσως μετά παρέλασαν η Φιλαρμονική Εταιρεία Μάντζαρος και το Άγημα των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους παρελαύνοντες καθώς επίσης στους ομογενείς και στους Νεοϋορκέζους που παρακολουθούσαν την παρέλαση.
Αμέσως μετά παρέλασαν τα λάβαρα, το άρμα και οι Σύλλογοι των Ποντίων με τα χορευτικά τους. Μαζί τους παρέλασαν και οι Αρμένιοι οι οποίοι συμπαραστέκονται στον αγώνα των Ποντίων για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν το πρωί με τη Θεία Λειτουργία και τη Δοξολογία που έλαβαν χώρα στον Αρχιεπισκοπικό Ναό της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν χοροστατήσαντος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου.
Ομιλία Γενικού Προξένου
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας ο οποίος ανέφερε: Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο, για να τελέσουμε ένα ευλαβικό μνημόσυνο για τους ήρωες του ’21, ενώπιον του εθνικού μας συμβόλου, της σημαίας μας, ενώπιον του συμβόλου της λεβεντιάς, της γενναιότητας και των αγώνων της νεότερης Ελλάδας, των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς και υπό την σκέπη της μάνας μας, της Παναγίας.
Βρίσκομαι σήμερα ενώπιον σας, νιώθοντας ευγνώμων για το προνόμιο να εκπροσωπώ την χώρα μου και το Έθνος μας σε αυτόν τον χαρμόσυνο εορτασμό του Γένους.
Σήμερα, τιμούμε τις θυσίες ενός Έθνους που χάραξε τον δρόμο στον Αγώνα κατά της Τυραννίας, υψώνοντας πρώτο από όλα τα άλλα έθνη της περιοχής το λάβαρο της Ελευθερίας.
Και μην λησμονάτε. Στην κιβωτό του Έθνους μας, μπήκαν χέρι- χέρι η χριστιανική πίστη, η περηφάνια και η αξιοσύνη. Την Κιβωτό αυτή την φέρουμε όλοι μέσα μας, είτε εδώ, είτε στην Ελλάδα.
Και είμαστε περιχαρείς, γιατί έχουμε την τύχη να τιμούμε αυτούς τους συμβολισμούς σε μία χώρα που έχει υπάρξει καταφύγιο στην έννοια «ελεύθερη πολιτική σκέψη».
Είναι εδώ, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στους ίδιους αυτούς δρόμους που μας περιτριγυρίζουν, το μέρος όπου έννοιες όπως «πολιτικός Διαφωτισμός», «ανεξαρτησία» και «θεσμική θωράκιση» έλαβαν σάρκα και οστά.
Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι εκείνη ακριβώς την εποχή, η αμερικανική κοινωνία και δη η τοπική κοινωνία της Νέας Υόρκης είχε συνεγερθεί για τον Ελληνικό Αγώνα, ήδη από την πρώτη χρονιά έναρξης του.
Στη συλλογική σκέψη, ο ελληνικός αγώνας ήταν ταυτόσημος με τον Αγώνα για την Ελευθερία. Για αυτό και συνεπήρε όχι μόνο τους ακτιβιστές της εποχής, αλλά και όλους τους απλούς ανθρώπους.
Εξ ου και πιστεύω ότι οι διμερείς δεσμοί Ελλάδας –ΗΠΑ είναι άρρηκτοι. Είναι δεσμοί ανθεκτικοί γιατί οι πρώτοι Αμερικάνοι Φιλέλληνες φρόντισαν να τους διαποτίσουν με το απόσταγμα της Δικαιοσύνης και της Ελευθερίας. Θα έλεγε κανείς ότι είναι η πραγμάτωση του αρχαιοελληνικού πνεύματος, έτσι όπως το συνέλαβαν οι προπάτορες των δύο Εθνών μας.
Και είναι μεγάλη τιμή και ευθυκρισία από πλευράς του αμερικανικού λαού να εκλάβει την κατάσταση ως τέτοια, επειδή, ως γνωστόν, η Ελλάδα για τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη ήταν τότε το «κόκκινο πανί».
Οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, στην προσπάθεια τους να συντηρήσουν ένα στάτους κβο απατηλής ηρεμίας, έκρυβαν κάτω από το χαλί τον Μεγάλο Ασθενή της Ευρώπης, τον Σουλτάνο.
Προσπάθειες όπως αυτή των Ελλήνων για ελευθέρωση ήταν το μπαρούτι σε μία εύθραυστη ισορροπία. Οι Έλληνες ήταν όχι οι «ρηξικέλευθοι», αλλά οι «τρομοκράτες». Όχι οι «ειρηνοποιοί» αλλά οι «ταραχοποιοί».
Το «Ελληνικό Ζήτημα», έθετε ενοχλητικά το «Ανατολικό Ζήτημα» που συνοψιζόταν στο ποια θα ήταν η επόμενη μέρα στα Βαλκάνια, αν οι Έλληνες απαλλάσσονταν από τον Οθωμανικό Ζυγό.
Εκείνη την ώρα πριν την χαραυγή, όταν το σκοτάδι πέφτει πιο πυκνό, οι Έλληνες σταθήκανε στο ύψος τους, ακόμα και χωρίς την σιγουριά ότι σύντομα ξημέρωνε η Μέρα της Ελευθερίας.
Κάνανε τον Αγώνα τους χωρίς να λιγοψυχήσουν.
Αυτό ακριβώς εννοεί ο Ρήγας Φεραίος όταν λέει: «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Ήταν όλα ή
τίποτα. Ή ταν ή επί τας.
Και αυτή η άνευ όρων πίστη ότι ο Αγώνας είναι Δίκαιος και Σωστός ενέπνευσε
και τον σεβασμό της παγκόσμιας κοινότητας.
Ας μην ξεχνάμε ακόμα ότι ο Αγώνας του Ελληνισμού έγινε πράξη χάρη στη συμμετοχή ΟΛΩΝ των Ελλήνων. Περίπου 1.000 Κύπριοι αγωνιστές ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους εν Ελλάδι. Ο ναύαρχος Κανάρης γύρισε από το ταξίδι του στην Κύπρο με την Φάλαγγα των Κυπρίων, υπό τις διαταγές του Στρατηγού Χατζηπέτρου.
Ακόμα πιο ηρωική είναι η στάση του γηγενούς πληθυσμού στην Κύπρο που μέτρησε περίπου 2.000 θύματα από αντίποινα των Οθωμανών. Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, για την φυσιογνωμία του οποίου η Κύπρος επεφύλαξε ιδιαίτερη τιμή και αναγνώριση είχε μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία ήδη από το 1818, ενώ βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος στο φετινό μήνυμά του τόνισε, μεταξύ άλλων: «Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας για την προαγωγή των συμφερόντων της Πατρίδας. Αυτή η σύμπλευσή μας καθίσταται επιτακτική ιδίως κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία, κατά την οποία προβάλλουν κορυφαίες προκλήσεις, που η έκβασή τους θα καθορίσει μακροπρόθεσμα το μέλλον της Ελλάδας… Σύμπλευση, λοιπόν, Ομογένειας και Μητέρας Πατρίδας!
Ας ατενίσουμε λοιπόν την Ελληνική σημαία και ας οραματιστούμε τους ήρωες του 21 που θέλησαν να ξεδιψάσουν από την ξηρασία της σκλαβιάς, πίνοντας νερό από την αστείρευτη πηγή του νεότερου εθνικού μας βίου στην Αγία Λαύρα, αντικρύζοντας στον ουρανό την ανταύγεια της Σαλαμίνος, του Μαραθώνος και των Πλαταιών αντάμα με το όραμα της Παναγίας, όταν άκουγαν τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να τους ορκίζει με το «Ελευθερία ή θάνατος».
Με αυτές τις λίγες σκέψεις, σας καλώ να παρελάσουμε σήμερα, αισθανόμενοι υπερήφανοι για την καταγωγή μας, αποτιώντας φόρο τιμής στους ήρωές μας αλλά και στους Αμερικανούς Φιλέλληνες κάθε ηλικίας, φύλου ή επαγγέλματος που έσπευσαν να προσφέρουν βοήθεια τους.
Σας καλώ να παρελάσουμε και να ενώσουμε την φωνή μας με τον ήχο από τα θρυλικά τσαρούχια των Ευζώνων μας στην 5η Λεωφόρο, ώστε να αφυπνιστεί η διεθνής κοινότητα για την απελευθέρωση της Κύπρου, για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, για την επικράτηση της Δικαιοσύνης και του Διεθνούς Δικαίου.
Δόξα και τιμή σε αυτούς που θυσίασαν τα παιδιά τους για να μπορούν τα δικά μας να ζουν ειρηνικά. Δόξα και τιμή σε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για μια πατρίδα που ούτε καν αξιώθηκαν να γνωρίσουν. Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής!», κατέληξε ο Δρ. Κούτρας.
Μετά τη Λειτουργία παρατέθηκε δεξίωση στο ομογενειακό εστιατόριο «Αύρα», στο Μανχάταν όπου μίλησαν οι επίσημοι και ο Λου Κάτσος, ο οποίος ήταν και ο χορηγός της εκδήλωσης.
