ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο άξιος λευίτης, π. Ιωάννης Τ. Καραμπάτσος (John T. Karabatsos), ο οποίος υπηρέτησε με πάθος και αφοσίωση για μισό και πλέον αιώνα την ομογένεια του Οχάιο και γενικότερα της Μητροπόλεως του Πίτσμπουργκ δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Εξεδήμησε εις Κύριον τη Δευτέρα 11 Αυγούστου 2025 σε ηλικία 95 ετών στο Κάνφιλντ του Οχάιο έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Την θλιβερή είδηση κοινοποίησε ο Μητροπολίτης Πίτσμπουργκ, κ. Σάββας, μέσω μιας ανάρτησης στους λογαριασμούς της Μητρόπολης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκφράζοντας ταυτόχρονα τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην πρεσβυτέρα Κατίνα, στα παιδιά τους Τεντ και Στέιση, στα εγγόνια, στην αδελφή και στους λοιπούς συγγενείς.
Το σκήνωμά του το απόγευμα της Κυριακής, 17ης Αυγούστου 2025, (από τις 3.00 – 6.00 μ.μ.) θα εκτεθεί για προσκύνημα στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μέριλβιλ της Ιντιάνα.

Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί το πρωί της Δευτέρας, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία που θα τελεστεί στον εν λόγω ναό. Ο ενταφιασμός του θα λάβει χώρα αμέσως μετά στο Κοιμητήριο «Graceland Cemetery» στο Valparaiso της Ιντιάνα.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στη μνήμη του στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μέριλβιλ της Ιντιάνα, είτε στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου στο Γιόνγκστάουν το Οχάιο.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1930 στη Χωματάδα Μεσσηνίας, γιος του ιερέα του χωριού και μεσαίο παιδί πέντε αδελφών.
Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή προκειμένου να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του στην Καλαμάτα, αλλά ο νους του ήταν στραμμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες για να μορφωθεί.
Παρά το γεγονός ότι δεν γνώριζε λέξη αγγλικά, ήρθε στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια για να αποκτήσει πτυχίο και μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία, μεταφράζοντας κάθε λέξη από τα αγγλικά στα ελληνικά και στη συνέχεια αντίστροφα.
Δίδαξε φιλοσοφία στο Κοινοτικό Κολλέγιο Westmoreland και στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, ενώ παράλληλα ήταν ψάλτης στον Άγιο Σπυρίδωνα στο Μόνεσεν της Πενσιλβάνια και δάσκαλος στο ελληνικό σχολείο του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Νικολάου στο Πίτσμπουργκ.
Το 1972, επέστρεψε στην Ελλάδα και παντρεύτηκε την αγάπη της ζωής του, την Κατίνα. Μετανάστευσαν μαζί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εγκατασταθούν στο Πίτσμπουργκ, όπου γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί και γιος, ο Θεόδωρος «Τέντι».
Με την αγάπη και την ακλόνητη υποστήριξη της συζύγου του, χειροτονήθηκε ιερέας και έγινε ο π. Ιωάννης που ο κόσμος γνώριζε και λάτρευε. Η πρώτη του ενορία ήταν στο Γκρέιτ Φολς της Μοντάνα, όπου γεννήθηκε η κόρη του Αναστασία «Στέισι» και όπου ανακηρύχθηκε «Άγιος Μοντάνα» από τον Επίσκοπο του Ντένβερ.
Στην συνέχεια υπηρέτησε στο Χάμιλτον του Οντάριο του Καναδά, στο ΜακΚίσπορτ της Πενσυλβάνια και τέλος στον Άγιο Νικόλαο στο Γιόνγκσταουν, όπου για 27 χρόνια ήταν ο μακροβιότερος ιερέας στην ιστορία της εκκλησίας.
Ακόμα και μετά τη συνταξιοδότησή του, βρήκε μεγάλη απόλαυση και ικανοποίηση συνεχίζοντας το θεόκλητο και δια βίου καθήκον του, υπηρετώντας στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στο Merrillville της Ιντιάνα, μαζί με τους εν Χριστώ αδελφούς του, τον π. Θεόδωρο Ποτήρη (Ted Poteres), τον π. Δημήτριο Μπουρίκα (Dimitrios Burikas και τον π. Γεώργιο Παπαθεοδωράκο (George Pappas), αείμνηστο.
Ο θάνατός του καταλυπεί στην σύζυγό του, πρεσβυτέρα Κατίνα, με την οποία έζησαν μονοιασμένα για 53 συναπτά έτη, τον γιο του, Teddy από το Canfield, την κόρη του, Stacey (Jim) Siatras από το Valparaiso της Ιντιάνα, τα εγγόνια του, Κατερίνα και Ευάγγελο, την αδελφή του, Katina (John) Polychronis από το Windsor, Ontario, Καναδάς, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην πρεσβυτέρα, στα παιδιά και στα εγγόνια του. Αιωνία του η μνήμη.









