ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Οι ζυμώσεις, διεργασίες και οι αντίθετες προσεγγίσεις των κομμάτων στην Ελλάδα σχετικά με την διευκόλυνση ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού έχει αρχίσει να εντείνεται. Στη Νέα Υόρκη τα ΜΜΕ που επηρεάζει άμεσα το περιβάλλον Μητσοτάκη και η πλειονότητα (όχι όλων) των άλλων ομογενειακών ΜΜΕ, σιγοντάρουν τη θέση της Νέας Δημοκρατίας στο μείζον εθνικό θέμα.
Στη Νέα Υόρκη εκεί που όπως πιστεύεται ζουν οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες εκτός Ελλάδας, η ενημέρωση είναι προκλητικά μονόπλευρη με σχεδόν αποκλεισμό της άλλης άποψης.
Αυτή τη παρατήρηση της μονόπλευρης ενημέρωσης, θα πρέπει να την λάβει σοβαρά υπ’ όψη του ο νομοθέτης όταν θα κληθεί να αποφανθεί για την αντιπροσώπευση στην Ελληνική βουλή των Ελλήνων του εξωτερικού.
Οι «Αναμνήσεις» ανοίγουν επικοινωνιακούς διαύλους. Έρχονται να καλύψουν μέρος από το κενό πληροφόρησης και να συμβάλουν εποικοδομητικά στο διάλογο που έχει ανοίξει με αναφορά στις διαφορετικές απόψεις.
Βάση σχεδίου ή τυχαία; δίνεται ιδιαίτερη επικοινωνιακή βαρύτητα στο αν έχουν ή δεν έχουν δικαίωμα ψήφου οι Έλληνες πολίτες που ζουν στο εξωτερικό.
Είναι ψευτοδίλημμά. Στο ψευτοδίλημμά αν ρωτούσαμε, θα απαντούσαν πως ΝΑΙ όλοι/ες οι Έλληνες και Ελληνίδες πολίτες έχουν αυτόματα το δικαίωμα του εκλέγειν.
Παραλείπεται ή παραβλέπεται παντελώς από τη συζήτηση το ερώτημα τι είδους αντιπροσώπευση ζητάμε; Δε νοείται οι ψήφοι ομογενών του εξωτερικού να επηρεάζουν τη ζωή και τη καθημερινότητα των ανθρώπων που θα υποστούν τις συνέπιες μιας άστοχης επιλογής τοπικού βουλευτή από ψηφοφόρους που ζουν μακριά και δεν έχουν άμεση σχέση με τα καθημερινά τοπικά προβλήματα.
Το υπεραπλουστευμένο και αφελές παράδειγμα ότι σήμερα με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή μας ή το φορητό μας τηλέφωνο μπορεί να μας δώσει άμεση πληροφόρηση για όλα, παρασάγγας απέχει από την αλήθεια.
Πρώτον δεν έχουν όλοι πρόσβαση, ακόμη, σε αυτή τη τεχνολογία και κατά δεύτερον, το πιο σημαντικό, είναι αυτό που ακούστηκε από τη καθηγήτρια κα. Γεωργία Λιγνού στην πρόσφατη πρώτη ανοικτή συζήτηση στην Αστόρια και που ταυτίζεται απόλυτα με προσωπικά παραδείγματα στο νησί καταγωγής μου.
Ο κάτοικος του εξωτερικού έχει κάποια σχετική γνώση για τα μείζονα εθνικά θέματα αλλά δεν έχει ιδέα για τους λασπωμένους δρόμους, λιμάνι, ύδρευση, συσσώρευση σκουπιδιών στην Ικαρία ή την Κέρκυρα ή κάπου αλλού στη Ελληνική επικράτεια. Ο τουρίστας κάτοικος του εξωτερικού μπορεί να του φαίνονται όλα μια χαρά το καλοκαίρι που θα περάσει καμιά δεκαπενταριά μέρες στο νησί του ή το χωριό του.
Το τι περνάει τον υπόλοιπο χρόνο ο ντόπιος δεν θα το γνωρίσει ίσως ποτέ. Μια λαθεμένη ψήφος, χωρίς ουσιαστική πληροφόρηση από τη μεριά ψηφοφόρου εξωτερικού, για σωστή επιλογή τοπικού βουλευτή, θα επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του μόνιμου κατοίκου της επικράτειας.
Είναι πολιτικά ανήθικη πράξη να επηρεάζεται η ποιότητα ζωής συνανθρώπων μας από επιλογή άλλων που δεν θα υποστούν τις συνέπειες.
Οι Έλληνες του εξωτερικού να μη γίνονται αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης.
Οι Έλληνες του εξωτερικού να εκλέγουν βουλευτές επικρατείας στην Ελληνική Βουλή, σε ενιαίο ψηφοδέλτιο από υποψήφιους βουλευτές που θα έχουν επιλέξει τα αντίστοιχα κόμματα από το τόπο διαμονής ψηφοφόρων εξωτερικού. Να μη συναθροίζεται η ψήφος τους με αυτή της Ελληνικής επικράτειας.
Το θέμα έχει πολλές διαστάσεις. Πόσοι είναι οι απόδημοι ώστε να ξέρουμε πόσοι θεωρητικά θα ψηφίσουν; Δεν ξέρουμε. Πέραν των πρακτικών γνώσεων για το χωριό του καθενός υπάρχει και το θεωρητικό δηλαδή όπως ο ντόπιος ψηφιζει κάθε 4 χρόνια και μετά ειναι απών έτσι και ο απόδημος είναι απών και αυτός. Το δε αίσθημα που επικρατεί ειναι ότι ο λαός δεν εκλέγει το καλλίτερο για το τόπο αλλά για το εαυτό του ή καλλίτερα τιμωρεί το χειρότερο για το εαυτό του. Τι θα άλλαζε στο θέμα της Συμφωνίας της Πρεσπας εάν υπήρχανε ομογενεις βουλευτές; Θα κάνανε επανάσταση εναντίον του κόμματός τους; Μία επισκεψούλα από το αρμόδιο αμερικανό Νίμιτς και θα τους έκανε όλους να αλλάξουν γνώμη και χρώμα ή μηπως το όνομα δεν χαθηκε απο ομογενείς παράγοντες εδω και 25 και χρόνια; Παρολα αυτά για τον α ή β λόγο οι ομογενείς ισως πρέπει να ψηφίζουν. Εδώ όμως έχουμε δυο θεματα. 1. Τον τρόπο και 2. Το εκλογολογικό πλαισιο. 1.Με επιστολές ηλεκτρονικές ή με ταχυδρομικό περιστερι; Με φυσική παρουσία του ψηφοφόρου στη επικράτεια ή στα κατά τοπους προξενεία; 2. Τι θα εκλέγουν οι απόδημοι, βουλευτές στο χώρο δημοτολογίων ή επικρατείας. Εάν ειναι επικρατείας σε πια θέση θα μπούνε στη λιστα. Στη τελευταία δε πρόκειται να εκλεγουν. Εαν ειναι στη πρώτη τειθεται θεμα αναλογικότητας διότι υπαρχει ειδική-άνιση μεταχείρηση. Οπότε έχουμε πολλά θέματα. Το γενικότερο ερώτημα πού θέλω να θέσω είναι εάν η εξάσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους αποδήμους θα τους “επαναπατριδοποιήσει” ή θα τους κοματικοποιήσει περισσότερο..Τα δειγματα απο την Ελλάδα δειχνουν ότι το μαντρί κάνει κουμάντο εις βάρος της Πατρίδος. Το θέμα δηλαδή ειναι πανελληνιο και αφορά τον Ελληνισμό εντός και εκτός των τειχών. Αυτά για τη ώρα.