ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο ιερός ναός του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν το πρωί του Σαββάτου, 12 Μαρτίου 2022, είχε πλημμυρίσει από μαθητές, γονείς, δασκάλους και εκπροσώπους της ομογένειας, οι οποίοι προσήλθαν να παρακολουθήσουν την Εξόδιο Ακολουθία του «Δασκάλου των Δασκάλων» και συνάμα επίκουρου καθηγητή των Νεοελληνικών του Τμήματος Ευρωπαϊκών Σπουδών του Κολεγίου του Κουίνς, Κώστα (Κωνσταντίνου) Χριστοφοράτου (Konstantinos Christoforatos).
Καθ’ όλη την διάρκεια της Ακολουθία έβρεχε λες και η φύση ήθελε να συναγωνιστεί με τα δάκρυα των ομογενών που παρακολουθούσαν αμίλητοι με βουρκωμένα μάτια την Ακολουθία που τέλεσαν ο Πρωτοσύγκελος της Αμέσου Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, π. Ηλίας Βίλλης και ο ιερατικός προϊστάμενος, π. Γεώργιος Αναστασίου.
Ο Κώστας Χριστοφοράτος, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» απεβίωσε το απόγευμα της Τρίτης, 8 Μαρτίου 2022 σε ηλικία 53 ετών προκαλώντας πρωτοφανές σοκ για τα δεδομένα της ομογένειας.
Στην ακολουθία παρέστησαν η πρόεδρος του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Συμβουλίου Αθηνά Κρομμύδα, η συντονίστρια εκπαίδευσης του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας Μεταξία Λίζα, η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Προμηθεύς» Νέας Υόρκης Μερόπη Κυριάκου, ο διευθυντής του Κέντρου Νεοελληνικών Σπουδών του Κολλεγίου του Κουίνς, Δρ. Γεράσιμος Κατσάν επικεφαλής μια ομάδας καθηγητών και φοιτητών, η μέχρι πρότινος υποδιευθύντρια του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Κολλεγίου του Κουίνς, Έφη Λέκκα, ο εκτελών χρέη προέδρου του εκλεγμένου διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, Νίκος Μπάρδης, ο γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Κώστας Βαγγελάτος και πολλά άλλα ηγετικά στελέχη του Συλλόγου Κεφαλλονιτών Νέας Υόρκης, ο πρόεδρος του Τιμίου Σταυρού Δημήτρης Αντωνάκης και άλλα στελέχη της κοινότητας, καθώς επίσης και ο πρόεδρος της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστόριας Στέφανος Θωμάτος.
Ο π. Ηλίας Βίλλης μετά το πέρας της Ακολουθίας ανέγνωσε το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρου, ενώ ο ιερατικός προϊστάμενος της Κοινότητας του, π. Γεώργιος Αναστασίου μίλησε από καρδιάς και αναφέρθηκε στην προσφορά του αειμνήστου ως Δασκάλου που υπηρετούσε ταυτόχρονα σε τέσσερα διαφορετικά σχολεία.
Μήνυμα Ελπιδοφόρου
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο του μηνύματος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρου:
Αγαπητοί συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και μαθητές του Κωνσταντίνου, του Κώστα μας.
Πως μπορείς να μιλήσεις για το θάνατο ενός νέου ανθρώπου, αγαπητού σε όλους, εκπαιδευτικού και μύστη της ελληνικής γλώσσας, ενός οικογενειάρχη που αφήνει πίσω τη γυναίκα του Χρυσάνθη και τα δύο κορίτσια του, την Αρτέμιδα και τη Θάλεια, μητέρα, φίλους, συναδέλφους και μαθητές; Πως μπορεί κανείς να σταθεί και να συμπαρασταθεί στην απώλεια;
Ο θάνατος θεωρητικά είναι βέβαιος για όλους μας, αλλά όταν συγκεκριμενοποιείται φαντάζει απρόσμενος και χωρίς παρηγοριά για τους κοντινούς ανθρώπους του εκλιπόντος. Διότι ο πόνος, ο φόβος και η ψυχική οδύνη που ακολουθούν ως αποτέλεσμα του θανάτου μέσα μας μπορούν να συντρίψουν κάθε ελπίδα.
Όμως αγαπητοί μου, ας παρατηρήσουμε γύρω μας τις εικόνες των Αγίων και θα βεβαιωθούμε ότι η ζωή δεν τελειώνει με το θάνατο. Η ψυχή μας έχει φτιαχτεί για να βρίσκεται κοντά στο Θεό, αθάνατη, αναμένοντας τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας. Ζώντας με αυτή τη βεβαιότητα επαναλαμβάνουμε το λόγο του μεγίστου των αποστόλων Παύλου: «Ου θέλομεν δε υμάς αγνοείν, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα».
Με αυτή την ατράνταχτη ελπίδα βρεθήκαμε σήμερα εδώ για να προσευχηθούμε αγαπητή Χρυσάνθη για τον εκλεκτό σας σύζυγο, τον αείμνηστο Κώστα, ως πολύτιμο μέλος της Εκκλησίας μας αλλά και της ελληνικής εκπαίδευσης. Ως ανθρώπου που άφησε πίσω του θεόρατο έργο τόσο στα ελληνικά σχολεία της Αρχιεπισκοπής μας όσο και στην ανώτατη εκπαίδευση από το μετερίζι της διδασκαλίας του ελληνικού μας πολιτισμού και της γλώσσας μας. Ως ανθρώπου που άφησε στη γη τα καλά έργα του και την αγάπη που οι άνθρωποι έχουν προς αυτόν.
Αυτή η αγάπη φαίνεται πρωτίστως στα πρόσωπα των κοριτσιών του, της συζύγου του και της μητρός του. Αυτή η αγάπη βρίσκεται στις καρδιές των μαθητών του, οι οποίοι υπόσχονται ότι θα συνεχίσουν στο δρόμο που τους έδειξε για γίνουν μέτοχοι της ελληνικής Παιδείας. Η αγάπη αυτή δεν πεθαίνει ποτέ και παραμένει ζωντανή όχι μόνο στο χρόνο, στον τόπο η στα πρόσωπα, αλλά και σε αυτή την αιωνιότητα.
Η καρδιά μας είναι βαριά αλλά είμαστε καθόλα βέβαιοι για την ανάπαυση του αγαπημένου μας Κώστα, αναπέμποντας τους λόγους του ψαλμωδού: «Μακαρία η οδός, η πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως».
