ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. «Αν και βρισκόμαστε εν τω μέσω της νυκτός, μέσα στο σκοτάδι της δυσκολότερης Μεγάλης Τεσσαρακοστής στην ιστορία, με το ραγδαίο περιορισμό της ζωής μας, με τον κίνδυνο να ασθενήσουν τόσοι άνθρωποι όσοι ποτέ άλλοτε, με τη θλιβερή πρόωρη απώλεια μελών της οικογενείας μας, φίλων και γειτόνων μας, θαρσείτε διότι επιτέλους φτάσαμε στην ανατολή», αναφέρει στο αναστάσιμο μήνυμά του προς την ομογένεια ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, κ. Ελπιδοδόρος.
Το πλήρες κείμενο του μηνύματος του Αρχιεπισκόπου έχει ως εξής:
Προς τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς, τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Μοναχούς και τις Μοναχές, τους Προέδρους και τα Μέλη των Κοινοτικών Συμβουλίων, τους Διακεκριμένους Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τα Ημερήσια και Απογευματινά Σχολεία, τις Φιλοπτώχους Αδελφότητες, την Νεολαία, τις Ελληνορθόδοξες Οργανώσεις και ολόκληρο το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Προσφιλείς Αδελφοί και Αδελφές εν Χριστώ,
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός! (Πασχάλιος Κανών, Ωδή β’)
Αν και βρισκόμαστε εν τω μέσω της νυκτός, μέσα στο σκοτάδι της δυσκολότερης Μεγάλης Τεσσαρακοστής στην ιστορία, με το ραγδαίο περιορισμό της ζωής μας, με τον κίνδυνο να ασθενήσουν τόσοι άνθρωποι όσοι ποτέ άλλοτε, με τη θλιβερή πρόωρη απώλεια μελών της οικογενείας μας, φίλων και γειτόνων μας, θαρσείτε διότι επιτέλους φτάσαμε στην ανατολή.
Όπως οι Μυροφόρες εκείνη τη σκοτεινή ημέρα του Σαββάτου ξεκίνησαν για τον τάφο του Κυρίου, «λίαν πρωί, όρθρου βαθέος», έτσι και εμείς, βρισκόμαστε ακόμα στο βαθύ σκοτάδι, από το οποίο προσευχόμαστε να λυτρωθούμε. Ας θυμηθούμε όμως την υπόσχεση εκείνης της νύχτας:
Και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν.
Πράγματι, σήμερα όλα φωτίζονται λαμπρά, τα «πάντα πεπλήρωται φωτός». Το φως του Χριστού, ο οποίος είναι ο ίδιος το φως του κόσμου, το φως που ποτέ δεν σβήνει. Αυτό το αναστάσιμο φως διώχνει μακριά από τις ψυχές μας τις σκιές και το φόβο, φωτίζει και καίει τις καρδιές των ανθρώπων, έτσι ώστε ο κάθε καρδιακός χτύπος να είναι χτύπος δοξολογίας και ανεκλαλήτου χαράς.
Ο αναστημένος Χριστός πλημμυρίζει τον κόσμο με το φως του, φωτίζοντας τις χειμαζόμενες ψυχές με χαρά, αγάπη, συγχωρητικότητα, ελεημοσύνη και υπομονή. Και αν αυτή τη χρονιά δε μπορούμε να μεταδώσουμε αυτό το αναστάσιμο φως από λαμπάδα σε λαμπάδα, μπορούμε όμως να το μεταδώσουμε από καρδιά σε καρδιά. Διότι, αδελφοί, η αγιότερη φλόγα που καίει χωρίς να καταστρέφει είναι η αγάπη, αφού ο Θεός μας είναι «πυρ καταναλίσκον» (Εβρ. 12:29). Πράγματι, ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε δεν υπήρχε πάθημα που δεν θα μπορούσε να υποστεί, προκειμένου να δείξει την αγάπη του για μας. Στον τίμιο και ζωοποιό σταυρό του, το δικό του πέρασμα από το θάνατο στη ζωή, για μας είναι η τελείωση: «τετέλεσται».
Γιατί τώρα πλέον ο Χριστός ανέστη εκ των νεκρών! «Νυνὶ δὲ Χριστὸς εγήγερται εκ νεκρών» (Κορ. Α, 15:20). Είναι ο πρωτότοκος εκ των νεκρών, και ως ο Κύριος ζώντων και νεκρών, είναι ο ίδιος η υπόσχεση, το «αμήν» της μελλούσης αιωνίου ζωής μας.
Γι᾽ αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, ας χαρούμε σήμερα αυτό το υπέρλαμπρο φως της αναστάσεως, το οποίο ακτινοβολεί από τους ουρανούς σε όλο τον κόσμο και φωτίζει τις καρδιές μας. Η αυγή αυτή δεν οριοθετείται από τη γραμμή του ορίζοντα, αλλά φωτίζει ακόμα και στα βάθη του Άδη.
Δεχθείτε αυτό το φως με όλη τη δύναμη της ψυχής σας. Αφήστε το να φωτίσει την καρδιά σας, το μυαλό σας, όλο σας το είναι. Διαδώστε το σε όλους με ευγνωμοσύνη και ευγένεια. Δεχθείτε τη δύναμη που έχει να αλλάξει εσάς και ολόκληρο τον κόσμο. Και να είμαστε βέβαιοι ότι τα σκοτάδια που ζούμε σήμερα είναι προσωρινά. Ο Χριστός είναι το φως μας, αυτός που διαλύει κάθε ίχνος σκότους και μας ανασταίνει μαζί του στο ανέσπερο φως και στην αιώνια ζωή.
Χριστός Ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Με πατρική εν Χριστώ αγάπη,
† Ο Αμερικής Ελπιδοφόρος
