Έσβησε ξαφνικά, μετά από τριάντα χρόνια η ελληνικής ιδιοκτησίας ντάινερ «Ολύμπικ Φλέιμ»

Οι πελατες θυεοκολλησαν στα παραθυρα της ομογενειακης επιχείρησης Olympic Flame χειρογραφα σημειώματα για να εκφρασουν την έκπληξη για το ξαφνικο κλείσιμο καθως και την ευγνωμοσυνη τους στο προσωπικό.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Μετά από τριάντα χρόνια λειτουργίας η ελληνικής ιδιοκτησίας επιχείρηση εστίασης με την επωνυμία «Ολύμπικ Φλέιμ» (Ολυμπιακή Φλόγα) έκλεισε ξαφνικά εδώ και μια εβδομάδα, αφήνοντας τους κατοίκους της περιοχής, μεταξύ των οποίων και πολλοί φοιτητές του Πανεπιστημίου Fordham να αναζητούν τους λόγους του ξαφνικού λουκέτου.

Η ομογενειακή αυτή επιχείρηση βρισκόταν στην συμβολή του δρόμου 60 και της λεωφόρου Άμστερνταμ και για τρεις και πλέον δεκατίες πρόσφερε το αποκαλούμενο «φαγητό της μαμάς» ή αλλιώς «comfort food». To εστιατόριο είχε ως ιδιοκτήτη τον ομογενή Τζίμη Σταθόπουλο μέχρι και το 2012.

Η επιχείρηση είχε καταγραφεί ότι πέρασε σε Ελληνικά χέρια το 1991, με την επωνυμία στην αγγλική γλώσσα «Heledona Inc.»
Πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2022, η επιχείρηση ανανέωσε την άδεια για πώληση οινοπνευματωδών ποτών. Ωστόσο η εφημερίδα του Πανεπιστημίου, Fordham Observer ανέφερε πρόσφατα ότι τον περασμένο Απρίλιο η επιχείρηση μείωσε το προσωπικό της κατά 60 τοις εκατό.
Πάντως μέχρι και περίπου ένα χρόνο πριν, το Μάρτιο του 2021, ο γράφων επισκέφθηκε την επιχείρηση και συνομιλούσε στην Ελληνική με ορισμένους υπαλλήλους, γεγονός που υποδηλώνει ότι και τότε η επιχείρηση είχε Έλληνες ιδιοκτήτες.

Το εστιατόριο το οποίο έκλεισε.

Είναι χαρακτηριστικό της έκπληξης που ένιωσαν οι πελάτες στο άκουσμα της είδησης το γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς, θυροκόλλησαν στα τζάμια της κλειστής επιχείρησης γραπτά μηνύματα προς το προσωπικό, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό την ευγνωμοσύνη τους στους υπαλλήλους που τους φρόντιζαν και τους περιποιούνταν για δεκαετίες.

Η είδηση για την διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης δημοσιεύθηκε και στην ιστοσελίδα “I love the Upper West Side” που σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι κατά την περίοδο της πανδημίας η ποιότητα του φαγητού είχε σημειώσει πτώση και ίσως αυτός να ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησε στην διακοπή της λειτουργίας.

Όπως σχολιάζει η συγγραφέας του κειμένου, κάποτε οι ελληνικές επιχειρήσεις τύπου «ντάινερ» ήταν παντού, (η φράση που χρησιμοποιεί: a dime a dozen) κι όλες είχαν καλό φαγητό, αλλά η συγκεκριμένη είχε κάτι το ξεχωριστό, είχε την ζεστασιά και το φαγητό που συχνά βρίσκουμε μόνο σε κάποιο αγαπημένο στέκι.Αυτό λοιπόν το στέκι, θα λείψει από πολλούς κατοίκους της περιοχής, που αναζητούσαν ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, μια όαση για να ξεχάσουν εκεί μέσα τα προβλήματα και να απολαύσουν ένα πιάτο καλό φαγητό και γιατί όχι το αγαπημένο τους σάντουιτς, ή τέλος ένα μπολ με σούπα.

Φωτογραφίες: (από την ιστοσελίδα ILTUWS.com)

-Advertisement-

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.