Πώς ο Ντόναλντ Τραμπ ενταφίασε τον ριγκανισμό

1
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Φωτογραφία: ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Tου Arnaud Leparmentier (*)

Τον Φεβρουάριο, όλα έμοιαζαν απλά. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα «πουλούσε» στις προεδρικές εκλογές τον οικονομικό του απολογισμό: η χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 50 ετών, ακόμη και για τους Αφροαμερικανούς, μια ανάπτυξη μεγαλύτερη από εκείνη της Ευρώπης και εμπορικές συμφωνίες που δικαιολογούσαν το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική».

Το τίμημα ήταν ένα μη βιώσιμο δημοσιονομικό έλλειμμα, της τάξης του 5% του ΑΕΠ. Αλλά αυτό αποτελούσε λεπτομέρεια. Ο Τραμπ μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές.

Κι ύστερα ήρθε η επιδημία του Covid-19 που κατέστρεψε αυτό το αφήγημα. Ο Τραμπ φορτώνεται με τη μεγαλύτερη ύφεση της ιστορίας, το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα σε καιρό ειρήνης και τη μεγαλύτερη ανεργία μετά τη δεκαετία του ’30. Όλα δείχνουν πλέον ότι θα χάσει. Αλλά ο Τραμπ δεν θα χάσει χωρίς να πολεμήσει. Κι αν τα καταφέρει, θα έχει ταυτόχρονα μεταμορφώσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Πριν από τέσσερα χρόνια, οι αντίπαλοι του Ντόναλντ Τραμπ – όπως ο Νομπελίστας Οικονομίας Πολ Κρούγκμαν – προειδοποιούσαν ότι η εκλογή του θα οδηγούσε στην καταστροφή και ότι οι ιδέες του δεν είχαν καμιά συνοχή. Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη.

Μέσα σε τέσσερα χρόνια, ο Τραμπ γκρέμισε τα άγαλμα του εμβληματικού προσώπου του “ Grand Old Party” (GOP), του πατέρα της «συντηρητικής επανάστασης»: του Ρόναλντ Ρίγκαν. Από τον συντηρητισμό πέρασε στον εθνικισμό και τον λαϊκισμό. Κι αυτό, για να ικανοποιήσει τους λευκούς ψηφοφόρους και τους εργάτες που έβλεπαν με όλο και μεγαλύτερη επιφύλαξη την παγκοσμιοποίηση.

Υπήρχαν βέβαια ενδείξεις μιας τέτοιας μεταστροφής και πριν από τον Τραμπ, με την εμφάνιση της Σάρα Πέιλιν στον συνδυασμό του Τζον ΜακΚέιν, το 2008, και στη συνέχεια με την ανάδυση του Tea Party που ταλαιπώρησε την προεδρία Ομπάμα. Ο Τραμπ πήρε τη σκυτάλη και βούτηξε στον λαϊκισμό.

Αν ο Ρίγκαν απεχθανόταν το “ big government”, εκείνος δεν διστάζει να παρέμβει. Αν ο «μεγάλος επικοινωνιολόγος» έστελνε ένα αισιόδοξο μήνυμα για την Αμερική, ο σημερινός πρόεδρος παρουσιάζει τις ΗΠΑ ως θύμα και επιδιώκει να αποσυρθεί από τις παγκόσμιες υποθέσεις. Ο ηθοποιός από την Καλιφόρνια υποστήριζε τις ελεύθερες συναλλαγές, έστω κι αν προσπαθούσε να προστατεύσει το Ντιτρόιτ από τα ιαπωνικά αυτοκίνητα. Ο μεγιστάνας από τη Νέα Υόρκη υποστηρίζει τον προστατευτισμό. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα υπό τον Ρίγκαν ήταν υπέρ της μετανάστευσης, ο Τραμπ θέλει να κτίσει τείχη για να σταματήσει τους μετανάστες.

Το μόνο κοινό τους σημείο είναι η μείωση των φόρων, ιδιαίτερα για τους πιο πλούσιους και τις επιχειρήσεις. Αυτό όμως δεν μειώνει το εύρος της μεταμόρφωσης του GOP, που θα ολοκληρωθεί αν νικήσει ο Τραμπ και δεν θα αμφισβητηθεί κατά 100% σε περίπτωση που χάσει.

Στην οικονομική πολιτική, η ορθοδοξία ανήκει στο παρελθόν. Το δημοσιονομικό έλλειμμα θα φτάσει το 25% του ΑΕΠ. Ο Τραμπ έχει τη βοήθεια της κεντρικής τράπεζας, που τυπώνει χρήμα και σώζει τις επιχειρήσεις από τη χρεοκοπία εξαγοράζοντας το χρέος τους. Η πολιτική του σημερινού διοικητή Τζερόμ Πάουελ είναι αντίθετη από εκείνη του Πολ Βόλκερ, ο οποίος επέβαλε στον Ρίγκαν μια ύφεση την περίοδο 1982-83 για να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό.

Στο εμπορικό πεδίο, ο Τραμπ υπονόμευσε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και συγκρούστηκε με την Κίνα. Το φαινόμενο αυτό θα είναι μακροχρόνιο, καθώς μια εταιρεία όπως η Apple έχει τα περισσότερα εργοστάσιά της στην Κίνα, δείχνει όμως αναντίστρεπτο, με τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες να προσλαμβάνουν συχνά ψυχροπολεμικό χαρακτήρα.

Στο κοινωνικό πεδίο, τέλος, η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Ο Τραμπ δεν αύξησε τον κατώτατο ομοσπονδιακό μισθό, που είναι καθηλωμένος στα 7,25 δολάρια την ώρα από το 2009, οι χαμηλοί μισθοί όμως αυξάνονταν πριν από την πανδημία πιο γρήγορα από τους άλλους επειδή υπήρχε πλήρης απασχόληση και οι πολιτείες είχαν αυξήσει τον τοπικό κατώτατο μισθό.

(*) Ο Αρνό Λεπαρμαντιέ είναι ανταποκριτής της Monde στην Ουάσινγκτον

(Πηγή: Le Monde)

-Advertisement / Διαφήμιση-

1 COMMENT

  1. Δεν περιμέναμε ν’ακούσουμε τίποτα το
    διαφορετικό από έναν Λιμπεραλ Γάλλο
    Σοσιαλιστή δημοσιγράφο που φορά Σοσιαλιστικές
    παροπίδες και θα πρέπει να τα γράφουμε αυτά
    όταν αναφερόμεθα σέ άλλους για να μπορεί το
    κοινό να κρίνει.
    Όλα όσα είπε είναι βλακείες, το έλλειμμα δεν είναι
    του Τράμπ αλλά του κορωνοιού και ευτυχώς που
    είναι ο Τράμπ στα πράγματα διότι αν ήταν ο Μπάιντεν θα είχε εκφενδονισθεί στο τριπλάσιο,
    αφού στα 4 χρόνια που πέρασαν θα είχα διπλασιαστεί οι άποροι μετανάστες.Αναφέρεται πως ο Ρήγκαν ήταν υπέρ των μεταναστών, δεν το
    γνωρίζω αλλά και αν ήταν η Αμερική τότε ήταν
    η χώρα των blue color εργατών και τα πάντα ήταν
    Made in America και τότε χρειαζόταν εργατικά χέρια η Αμερική . Κλίντον και Ομπάμα τα έκλεισαν
    όλα και τα έστειλαν στην Κίνα και συνέχιζαν να
    κουβαλούν μετανάστες του Wellfare με σκοπό να
    διαλύσουν την μεσαία τάξη της Αμερικής και να
    ανατρέψουν την πληθυσμιακή εικόνα της Αμερικής και να εκλέγονται πάντα αριστερές κυβερνήσεις για να αποτελειώσουν την Αμερική,
    να πετύχουν αυτό που δεν κατάφεραν στην Ρωσσία με την δημιουργία της ΕΣΣΔ την οποίαν
    διέλυσε η Χριστιανική Ευρωπαϊκή Αμερική του
    Ρήγκαν. Αναφέρεται αυτός ο “ κύριος” ότι ο Ρήγκαν δεν ήταν Εθνικιστής , δεν ξέρει τι του
    γίνεται σίγουρα είναι παπαγαλάκι της ΝΤΠ, ο Ρήγκαν ήταν εκείνος που ανέβασε τον πατριωτισμό στα ύψη και μη μου πείτε άλλο
    πατριωτισμός και άλλο Εθνικισμός , γιατί αυτό είναι για τους ούριους, τους κουτούς , αυτούς που τρώνε σανό , ο Ρήγκαν ήταν εκείνος που γέμισε την Αμερική απ’άκρον εις άκρον με Αμερικάνικες
    σημαίες.
    Πόσα σας έδωσαν κύριε Arnaud Leparmentier για
    να γράψετε ολ’αυτά τα ψέματα;.
    Ο Θεός έστειλε τον Τράμπ για να σώσει την Αμερική.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.