ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.  Πλήθος ομογενών και ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών παραβρέθηκαν στα εγκαίνια της έκθεσης «Τo Καραβάνι της Αθωότητας», τα οποία έλαβαν χώρα το βράδυ της Τρίτης, 16 Απριλίου 2019, στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.

Στην τελετή παρέστη και ο ίδιος  κ. Θεοδώρου ο οποίος είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους ομογενείς και να αναφερθεί στην έκθεση η οποία είναι αφιερωμένη στo «Καραβάνι της Αθωότητας», και στους ανθρώπους που αναζητούν μια καλύτερη τύχη.

Η έκθεση περιλαμβάνει 25 έργα σε καμβά και λάδια, αλλά και σε άλλες πιο σύγχρονες τεχνικές και εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, διότι άθελά του το βλέμμα του καθηλώνεται στα μάτια των προσφύγων και των ανθρώπων της κρίσης. Άλλα βλέμματα είναι απλανή, άλλα φοβισμένα και άλλα λαμποκοπούν και δείχνουν την αποφασιστικότητα του πρόσφυγα να αγωνιστεί για μια καλύτερη τύχη.

Στιγμιότυπα από την τελετή των εγκαινίων της έκθεσης “Το Καραβάνι της Αθωότητας”

Τo Καραβάνι της Αθωότητας σε απορροφά και αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι σε μια από τις αίθουσες του Μουσείου της Μετανάστευσης που στεγάζεται στο νησί των δακρύων και των ονείρων όπως είθισται να αποκαλούμε το Ellis Island.

Κάθε έργο έχει τη δική του του ιδιομορφία και όλα μαζί σε βάζουν σε σκέψεις για το δράμα των προσφύγων από τη Συρία και τις άλλες χώρες που συνωστίζονταν στις παραλίες της Λέσβου και των υπολοίπων νησιών του Αιγαίου, καθώς επίσης και για το δράμα των εξακοσίων και πλέον χιλιάδων συμπατριωτών μας που λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν για μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.

Η εν λόγω έκθεση διαδέχτηκε την έκθεση «Απόλλυμαι» του Γιώργου Ταξίδη που ήταν αφιερωμένη στη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και χωρίς την παραμικρή αμφιβολία μπορούμε να πούμε ότι οι εκθέσεις αυτές αποτελούν μια ενότητα. Κι αυτό διότι αμφότερες έχουν στο επίκεντρο τον πρόσφυγα, το δράμα, τον πόνο, τη δύναμη και την ελπίδα για καλύτερες ημέρες.

Στιγμιότυπο από τη δεξίωση. Φωτογραφία: Αναμνήσεις / Δημήτρης Τσάκας.

Ο γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας στην εναρκτήρια ομιλία αναφέρθηκε στην επιτυχία των εορταστικών εκδηλώσεων για την 198η επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας που ολοκληρώθηκαν με την παρέλαση της Κυριακής στην 5η Λεωφόρο και τόνισε ότι δεν υπάρχει χώρος για χαλάρωση και ότι η έκθεση του Γιώργου Θεοδώρου συνάδει με την ιστορία της Νέας Υόρκης και της ίδιας της ελληνικής μετανάστευσης.

«Η έκθεση του Γιώργου Θεοδώρου πραγματεύεται ένα θέμα που αυτή η πόλη στην οποία ζούμε και εργαζόμαστε το γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Το ζει πραγματικά κάθε μέρα. Οι περιπλανόμενοι άνθρωποι και οι άνθρωποι που μετακινούνται και ψάχνουν ένα καλύτερο αύριο.  

Προσπαθήστε να δείτε πολύ προσεκτικά αυτή την έκθεση. Καθήστε μπροστά από κάθε έργο και  σκεφτείτε τι συμβολίζουν και τι θέλουν να πουν αυτά τα μάτια», επεσήμανε ο Δρ. Κούτρας ευχόμενος όπως η εν λόγω έκθεση αποτελέσει την αρχή για ένα μεγάλο πέταγμα του καλλιτέχνη στη Νέα Υόρκη.

Οι ομογενείς ενώ παρακολουθούν την έκθεση. Φωτογραφία: Αναμνήσεις / Δημήτρης Τσάκας.

Ο Γιώργος Θεοδώρου εμφανώς συγκινημένος από την υποδοχή των ομογενών και τα ευμενή του σχόλια και επεσήμανε: «Είναι πολύ σημαντικό για εμένα μετά από ένα μεγάλο ταξίδι και μία ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη διαδικασία, αυτή της οργάνωσης μίας ατομικής έκθεσης σε άλλη χώρα, να είστε εδώ προκειμένου να μπορέσω να σας παρουσιάσω την δουλειά μου και να γνωριστούμε. Με τιμά ιδιαίτερα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω καταρχήν τον Δρα Κωνσταντίνο Κούτρα Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη για την ευκαιρία που μου χάρισε με τόση γενναιοδωρία.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης από καρδιάς την κα. Έβελυν Κανελλέα για όλη την συμπαράσταση και την βοήθεια που μου προσέφερε για την πραγματοποίηση αυτής της έκθεσης.

Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τα έργα που σας παρουσιάζω.

Το καραβάνι της αθωότητας είναι επιλογή έργων των τελευταίων τεσσάρων ετών κυρίως, όπου και εδραιώθηκε ως ιδέα. Το θέμα όμως έχει ξεκινήσει σιωπηλά και χωρίς ιδιαίτερη συνειδητοποίηση από την αρχή των «σκοτεινών χρόνων» της κρίσης στην Ελλάδα το 2010, γι΄ αυτό και κάποια παλιότερα έργα μου όπως θα δείτε ανήκουν σε αυτή την ενότητα.

Ο Γιώργος Θεοδώρου αριστερά και ο γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας. Φωτογραφία: Αναμνήσεις / Δημήτρης Τσάκας.

Τα χρόνια από το 2010 μέχρι σήμερα ήταν (και εν μέρει είναι ακόμη) μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για την χώρα μου.

Η ελληνική κοινωνία πολώθηκε και διχάστηκε. Βίωσε την αβεβαιότητα ως κυρίαρχο συναίσθημα και αυτό ως αποτέλεσμα του σοκ από την βίαιη εφαρμογή αυστηρότατων οικονομικών μέτρων.

Παράλληλα με αυτό η χώρα δέχθηκε απότομα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες με πολέμους και φτώχεια… και αυτό συνεχίζεται.

Οι καλλιτέχνες στην πλειοψηφία τους μπήκαν σε κατάσταση εσωστρέφειας, η οικονομική δυσκολία και η ανασφάλεια μας έκλεισε στα εργαστήριά μας και δουλεύαμε χωρίς διεξόδους και προθέσεις εκθέσεων και προβολής των έργων.

Το καραβάνι της αθωότητας δημιουργήθηκε αυτή την περίοδο. Στην Ελλάδα της κρίσης που πολλοί από εμάς σκεφτήκαμε την πιθανότητα της μετανάστευσης. Αναρωτηθήκαμε αν αυτό που επιλέξαμε είναι ικανό να μας ζήσει.

Βρεθήκαμε έωλοι σε έναν νέο και ιδιαίτερα σκληρό κόσμο. Γίναμε όμως και πιο σοφοί. Το καραβάνι έχει ως αφορμή και «δείχνει» αθώους ανθρώπους, φυγάδες, που είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν καλύτερη μοίρα. Εδώ όμως οι ρόλοι μπλέκονται. Οι φυγάδες αυτοί μπορεί να είμαστε και εμείς.

Υποφέρουμε, αγωνιούμε αλλά είμαστε όρθιοι, περήφανοι…. με βλέμμα καθαρό…..είμαστε κυρίως νέοι, παιδιά και κοιτάμε την ελπίδα…φοβόμαστε αλλά συνεχίζουμε.

Δεν είμαστε θύματα αλλά δύναμη. Αυτός για μένα είναι ο φυγάς, ο μετανάστης, ο πρόσφυγας. Έχει βασικό ρόλο στη δημιουργία της Ιστορίας.

Το καραβάνι θέλει να επικοινωνήσει, τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που βιώσαμε.

Στόχος όμως είναι να υπερβεί την επικαιρότητα της κρίσης και να αποκτήσει καθολικό χαρακτήρα. Και εδώ η σημειολογία είναι πολύ σημαντική, το ταξίδι του ξεκινά από την Νέα Υόρκη την πόλη που έχει δεχθεί ίσως τους περισσότερους μετανάστες στην Ιστορία και θέλει να συνδεθεί με αυτό, να φτιάξει μια γέφυρα ανθρώπων και εποχών.

Μέσα από την προσωπική και υποκειμενική μου θεώρηση, το καραβάνι της αθωότητας μας δείχνει «το πρόσωπο της κρίσης» που μάλλον τώρα είναι η ώρα να το δούμε πιο καθαρά. Προσπαθεί όμως πίσω από τα αγωνιώδη και έντονα συναισθήματα να φανερώσει και την δύναμη, την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια, και την αντοχή όλων των αθώων ανθρώπων που αναζητούν μία καλύτερη ζωή», κατέληξε ο κ. Θεοδώρου.

Η έκθεση λειτουργεί Δευτέρα μέχρι Παρασκευή  (9.00 π.μ. – 2.30 μ.μ.) και θα παραμείνει ανοικτή έως και την 30ή Απριλίου 2019.

-Advertisement-

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.