ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Έχοντας ως κοινωνία περάσει εδώ και χρόνια στην εποχή του Facebook, του Instagram, του «You Tube» και των λοιπών κοινωνικών δικτύων, είναι φυσιολογικό όχι μόνο να κρατάμε τα έθιμα αλλά και να τα βελτιώνουμε. Για παράδειγμα, πέστε ότι ξεχάσατε να πάρετε βασιλόπιτα από το ζαχαροπλαστείο. Βάζετε στο τάμπλετ το «Υου Τube», αναζητείτε συνταγές για βασιλόπιτα και να οι οδηγίες αναλυτικά για λαχταριστές βασιλόπιτες.
Κάπως έτσι, πριν από λίγα όμως χρόνια, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε την συνταγή ενός από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους σεφ ζαχαροπλαστικής στην Ελλάδα, του Ακη Πετρετζίκη.
Είχαμε καλέσει ένα φιλικό μας ζευγάρι για να γιορτάσουμε μαζί την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, περιμένοντας την έλευση του νέου χρόνου.
Η αναμονή θα ήταν πιο γλυκιά, καθώς μετά την υποδοχή του νέου χρόνου, θα «ευλογούσαμε» και την βασιλόπιτα που ετοίμασαν εκ των προτέρων και έφεραν μαζί τους οι καλεσμένοι, ακολουθώντας την συνταγή του… Πετρετζίκη.
Έφτασε λοιπόν η ώρα της κοπής, μοιράστηκαν τα κομμάτια κι αφού βρέθηκε το νόμισμα, καθίσαμε να φάμε την βασιλόπιτα.
Τότε, η φίλη μας, η κυρία που ετοίμασε την συνταγή δοκίμασε πρώτη το κομμάτι της πίτας και αμέσως κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγε καλά.
Κάποιο από τα υλικά έλειπε ή είχε υπερισχύσει (οι παλιοί ξέρουν απ’ έξω τα υλικά και το λένε μαχλέπι) σε ποσότητα και το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.
Προς δική μου έκπληξη, αφού δεν είχα προλάβει να δοκιμάσω το κομμάτι που μου έδωσαν, οι κυρίες αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες να πετάξουν επιτόπου την βασιλόπιτα, εξαφανίζοντας ακόμα και τα ψίχουλα.
Σα να ήθελαν να εξαφανίσουν τα ίχνη ενός εγκλήματος, στην περίπτωση αυτή γαστρονομικής φύσεως.
Πάρα τις διαμαρτυρίες μου ότι ίσως και να “τρώγεται” η βασιλόπιτα, οι κυρίες προχώρησαν πάραυτα στην εκτέλεση της απόφασης.
Είχαμε μείνει άναυδοι οι άντρες, όχι γιατί δεν θα τρώγαμε βασιλόπιτα, αλλά γιατί δεν καταλάβαμε άμεσα τον λόγο της αποτυχίας. Διότι όσον αφορά την εμφάνιση το αποτέλεσμα ήταν άψογο. Και το ψήσιμο σωστό.
Ωστόσο, όταν έφτανες στην γεύση κάτι μέσα σου έλεγε ότι δεν ήταν η σωστή γεύση.
Κι έτσι, εκείνη την πρωτοχρονιά μείναμε με μια περίεργη γεύση στο στόμα, αν και είχαμε δίπλα μας ένα μπουκάλι Κρητικής τσικουδιάς για να την σβήσουμε.
Από τότε προσμένω κάθε Πρωτοχρονιά και παρακολουθώ την εξέλιξη του Πετρετζίκη.
Φέτος για παράδειγμα στο σπίτι του Πετρετζίκη, έκοψαν την βασιλόπιτα, αλλά ο μικρός γιος του, ο Αχιλλέας πρόλαβε να βάλει το χέρι του πάνω από την ζάχαρη άχνη.
Τελικά, σημασία δεν έχει τόσο η προετοιμασία όσο τα υλικά και η σωστή δοσολογία.
Γιατί μπορεί να έχεις την καλύτερη πρόθεση να συμβάλλεις με τα σπιτικά γλυκά στην χαρά των φίλων σου για την Πρωτοχρονιά, αλλά αν κάτι πάει στραβά, καλύτερα να προλάβεις κάποιο ομογενειακό ζαχαροπλαστείο (bakery) ανοιχτό, για να έχεις αυτό που λέμε “back-up”.
Η άλλη επιλογή φυσικά είναι να έχεις παραγγείλει την βασιλόπιτα από το μοναστήρι.
Γιατί, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν προέβλεψαν να προμηθευτούν έγκαιρα την βασιλόπιτα και για πρώτη φορά διάβασα στο Facebook, ότι σε σπίτι ομογενών αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή σοβαρή κρίση (περισσότερο θα ήταν κρίση πανικού της νοικοκυράς που δεν ήξερε πως να φτιάξει μια βασιλόπιτα άρον-άρον).
Τελικά κι αφού η προαναφερόμενη νοικοκυρά έγραψε στο Facebook ότι αναζητούσε επειγόντως βασιλόπιτα, την βρήκε σε άλλη κομητεία-county (ως και μια ώρα μακριά σε απόσταση) και κατάφερε να τιμήσει το έθιμο.
Έγραψε λοιπόν στον λογαριασμό της: #crisisaverted, #Vasilopita.
Tέλος καλό, λίγο πριν το τέλος του χρόνου, μετά από τον άμεσο κίνδυνο να μην τηρηθεί το έθιμο.
Και του χρόνου, ας θυμηθούμε να παραγγείλουμε εγκαίρως την βασιλόπιτα, που μοιάζει εξωτερικά με τσουρέκι.
Ευτυχώς έχουμε και την επιλογή της σμυρνέϊκης συνταγής με πολύπλοκα αρώματα μπαχαρικών και στην εμφάνιση να μοιάζει με κέικ.
Είναι, αν σας ρωτήσουν οι Αμερικανοί φίλοι σας, κάτι όπως το gingerbread για αυτούς τα Χριστούγεννα.
Για μας όμως, η βασιλόπιτα, είναι ταυτισμένη με την Πρωτοχρονιά.
Έχει δε, να κάνει και με την αγωνία σε ποιόν θα πέσει το νόμισμα. Αλλά χρειάζεται προσοχή.
Αν δεν βρείτε αμέσως το νόμισμα, μην πετάξετε τα υπόλοιπα κομμάτια. Ψάξτε την καλά.
Γιατί έχουμε ακούσει και ιστορίες όπου, μια ή δυο μέρες μετά την τελετή της κοπής της βασιλόπιτας, πήγαν να φάνε τα μέλη της οικογένειας, τα κομμάτια που περίσσεψαν και δάγκωσαν το νόμισμα.
Φέτος μάλιστα, σε φιλικό σπίτι η μαμά δεν ήξερε αν υπήρχε το φλουρί μέσα στην βασιλόπιτα.
Έβαλε λοιπόν ένα δικό της νόμισμα για να το βρει το παιδί.
Ύστερα, πήρε το κομμάτι το δικό της για να το φάει και νάσου, εμφανίστηκε το φλουρί που έβαλε ο ζαχαροπλάστης, που φυσικά το πήρε η μαμά.
Αν αυτές οι ιστορίες που περιέγραψα παραπάνω δεν σας θυμίζουν κάποιες ιστορίες τρόμου σε ταινίες του κινηματογράφου, τότε μάλλον δεν έχετε καταλάβει πόσο σημαντικό είναι για ένα Ελληνικό σπίτι να τηρεί με ευλάβεια το έθιμο της κοπής της βασιλόπιτας.
Και μην τολμήσετε να αποκαλέσετε την διαδικασία της κοπής της βασιλόπιτας, με προφορά Ελληνοαμερικανική και μιλήσετε για “κόψιμο” γιατί τότε, εκτός από την οργή του Πετρετζίκη, θα αντιμετωπίσετε και την οργή του Μπαμπινιώτη και είναι σχεδόν σίγουρο ότι η χρονιά για σας θα ξεκινήσει στραβά.
