Ελληνική Πλατεία της Αργεντινής φέρει το όνομα της καθηγήτριας που δόξασε την Ελλάδα

Η καθηγήτρια Ροσίτα Ψευτούρα Ορτέγα η οποία δίδαξε την ελληνική γλώσσα και πρόβαλε τον ελληνικό πολιτισμό στις εσχατιές της Αργεντινής προ ενός έτους έφυγε από τον μάταιο ετούτο κόσμο με ανεκπλήρωτο τον διακαή της πόθο για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Ο δήμος Ρεσινστένσιας και ο νομός Τσάκο τιμούν την μνήμη της μετονομάζοντας την Ελληνική Πλατεία σε Plazoleta Helenica Prof. Esther Pseftura de Ortega (Ελληνική Πλατεία Ροσίτα Ψευτούρα Ορτέγα).

Η Ελληνική Πολιτιστική Οργάνωση Νόστος τις τελευταίες εβδομάδες εργάζεται πυρετωδώς για τις εκδηλώσεις στη μνήμη της καθηγήτριας Ροσίτα Ψευτούρα Ορτέγα (Prof. Esther Pseftura de Ortega) που θα λάβουν χώρα το Σάββατο, 20 Μαρτίου 2021, στην Ελληνική Πλατεία  της Ρεσιστένσια.

Η πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτιστικής Οργάνωσης Νόστος Δρ. Χριστίνα Τσαρδίκου  κατά την διάρκεια της επικοινωνίας με τις «Αναμνήσεις» επεσήμανε ότι οι αυριανές εκδηλώσεις εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων που διοργανώνουν οι Έλληνες της Αργεντινής.

Παράλληλα τόνισε ότι ο ελληνισμός της Αργεντινής θα αποτίσει φόρο τιμής σε μια σύγχρονη Μπουμπουλίνα και ότι θα αιτήσει από την Ελληνική Πολιτεία έστω και μετά θανάτου να εκπληρώσει τον απραγματοποίητο πόθο της για την απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας.

Αν και δεν χρειάζεται κανείς την ιθαγένεια για να διδάξει Ελλάδα στις εσχατιές της Αργεντινής, εν τούτοις η Ελληνική Κοινότητα της Ρεσιστένσια και  ο Νόστος ζητούν έστω και μετά θανάτου να της χορηγηθεί η ελληνική ιθαγένεια, ούτως ώστε να αναπαυτεί η ψυχή της.

Η Ελληνική Πολιτιστική Οργάνωση Νόστος αύριο, όπως επεσήμανε η Δρ. Τσαρδίκου, «θα παρουσιάσει  ένα ειδικό τιμητικό αφιέρωμα εις μνήμη της αείμνηστης προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας της πόλης Ρεσιστένσια και επίτιμο μέλος του Νόστος, καθηγήτρια Ροσίτα Ψευτούρα Ορτέγα, δίνοντας το όνομα της στην Ελληνική Πλατεία της Ρεσιστένσιας, στον νόμο Τσάκο της Αργεντινής».

«Πρόκειται για μια δίκαιη αναγνώριση σε μια γυναίκα που με αγάπη και σεβασμό, προστάτευσε, άπλωσε και πολλαπλασίασε την ελληνική κουλτούρα και  πολιτισμό στους Έλληνες, και Φιλέλληνες εκείνης της μακρινής περιοχής που βρίσκεται 1000 χμ μακριά από την πρωτεύουσα της Αργεντινής, στο μακρινό Τσάκο, οι οποίοι όχι μόνο ασπάστηκαν αλλά και ακολούθησαν το έργο της ακόμα και οι γηγενείς που έμαθαν να μιλάνε ελληνικά και να χορεύουν ελληνικούς  χορούς….

Η κα.  Ψευτουρα , όμως απεβίωσε χωρίς να μπορέσει να κατορθώσει το όνειρο της : να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια που τόσο λαχταρούσε! Μακάρι, έστω και μετά από το θάνατο της να της δωθεί αυτή η τιμή!» επεσήμανε η κ. Τσαρδίκου.

Αναφερόμενη στο έργο της τόνισε ότι «η Ροσίτα όπως και χιλιάδες άλλοι ανώνυμοι Έλληνες, κάνουν λαμπρό το όνομα της Ελλάδας μας, την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, στα πέρατα της γης, εκεί που κανείς δεν ξέρει ότι υπάρχουν Έλληνες που ζουν και πεθαίνουν με την Ελλάδα στο στόμα και στην ψυχή…

«Αγαπητή μας Ροσίτα, το αστέρι σου λάμπει δυνατά,  ψηλά, εκεί που είσαι.  Δέξου τον θαυμασμό και την αγάπη μας», κατέληξε η κ. Τσαρδίκου.

Καθηγήτρια Ρόζα Ψευτούρα Ορτέγα

Γεννήθηκε στην πόλη Ρεσιστένσια στο Τσακο της Αργεντινής, στις 27 Απριλίου του 1935 και πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 2020. Ήταν ιδρύτρια και πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Ρεσιστένσιας, καθώς και ίδρυσε και την Ένωση Ξένων κοινοτήτων Τσάκο 

Ήταν καθηγήτρια Γεωγραφίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο del Noreste, όπου συνταξιοδοτήθηκε με την θέση του αντιπρύτανη με τιμές και την αγάπη των συναδέλφων και μαθητών της. Δούλεψε ως εκπαιδευτικός σε δημοτικά, γυμνάσια της περιοχής πρώτου αναλάβει την θέση της στο Πανεπιστήμιο, 

Ο πατέρας της Δημήτρης Ψευτούρας ήταν Έλληνας μετανάστης από τους Λιβανάτες Φθιώτιδας και ήταν ο φωτογράφος της μικρής πλατείας της πόλης.  

Από τον φακό του πέρασε η ζωή της περιοχής και μετέδωσε στην κόρη του την νοσταλγία και την αγάπη προς την  μακρινή Ελλάδα. 

Η κα Ψευτούρα ήταν φάρος ελληνικού πολιτισμού στην μακρινή Ρεσιστένσια, πρωτευουσα του Νομού Τσάκο, μια περιοχή άγρια, σχεδόν ακατοίκητη και δύσκολα προσβάσιμη επειδή μια μεγάλη έκταση του νομού καλύπτεται από ζούγκλα. Φίδια, αράχνες και αλλά επικίνδυνα έντομα που κάνουν πολύ δύσκολη την επιβίωση. Υπάρχουν και εκεί οι μεγαλύτερες κοινότητες  των Ινδιάνων Tobas, wichis και Qom 

Σε αυτό το περιβάλλον αυτή η γυναίκα μίλησε για Ελλάδα και ελληνική ιστορία και πολιτισμό. Δίδαξε στους μαθητές της τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού. Τους έμαθε την ελληνική γλώσσα και τους παραδοσιακούς μας χορούς. 

Οργάνωσε την ομάδα χορού «Να χαρείς» , παρέδωσε μαθήματα ελληνικής μαγειρικής, οργάνωσε διαλέξεις, συνέδρια, για τον ελληνικό πολιτισμό. Η ίδια έδωσε διαλέξεις στα διεθνή συνέδρια της πολιτιστικής οργάνωσης «Νόστος» όπου ήταν και επίτιμο μέλος καθώς και  στην Παραγουάη.

Μάζεψε τους λίγους Έλληνες της περιοχής και τους γηγενείς, φιλέλληνες που αγκάλιασαν τον πολιτισμό μας. Ακούραστη, γενναία, σπουδαία, διάδωσε την Ελλάδα σε αυτό το φτωχό και ξεχασμένο μέρος του κόσμου, που βρίσκεται 1000 Χμ μακριά από την πρωτεύουσα της Αργεντινής το Μπουένος Άιρες. 

Όλα τα κατόρθωσε με το πείσμα της, το χαμόγελο της, το μεράκι της, όμως αυτό που δεν μπόρεσε να κατορθώσει και ποθούσε με την καρδιά της ήταν να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Έφυγε με αυτό το παράπονο.  

Ο νομάρχης του Τσάκο, και ο δήμαρχος της Ρεσιστένσιας ως αφιέρωμα στην μεγάλη της προσφορά, θα δώσουν το όνομα της σε πλατεία στο κέντρο της πόλης την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2021. 

-Advertisement-