ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο Μανώλης Ε. Βεληβασάκης δεν είναι απλά και μόνο ένας επιτυχημένος πολιτικός μηχανικός και επιχειρηματίας με παγκόσμια ακτινοβολία, αλλά και ένας από τους προβεβλημένους ηγέτες των Κρητών της Αμερικής. Η ενασχόλησή του με την Παγκρητική Ένωση Αμερικής, με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών και με άλλους φορείς της ομογένειας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην προβολή του ως οραματιστή και ως εμπνευστή για μια σειρά πρωτοβουλιών για την ανάδειξη των ανεξάντλητων δυνάμεων της ομογένειας και για την προβολή της λεβεντογέννας Κρήτης στην Αμερική.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2019 η Ανεξάρτητη Δημοτική Παράταξη «Ηράκλεια Πρωτοβουλία» διοργάνωσε στο δημοτικό κτήριο «Ανδρόγεω» μια εκδήλωση προς τιμή του κ. Βεληβασάκη, η οποία ήρθε να αναδείξει τις ρητορικές του ικανότητες και συνάμα να προβληματίσει το ακροατήριο με τις σκέψεις του και προβληματισμούς για την Ελλάδα της Διασποράς.
Προ ημερών ο κ. Βεληβασάκης μου ταχυδρόμησε το βιβλίο «Σκέψεις και Προβληματισμοί για την Μεγάλη Ελλάδα της Διασποράς και το Εθνικό Κέντρο» και χωρίς δεύτερη σκέψη το μελέτησα σε βάθος και αισθάνθηκα διπλά υπερήφανος διότι ο φίλος μου ο Μανώλης αντί να μιλήσει «για τους ουρανοξύστες και την ανθεκτικότητά τους, καθώς επίσης και την παγκόσμια αγορά των ουρανοξυστών και την ματαιοδοξία των ιδιοκτητώ ν τους επέλεξε να ασχοληθεί και μάλιστα να αναλύσει σε βάθος τις σχέσεις της Μεγάλης Ελλάδας της Διασποράς με το εθνικό κέντρο.
Το βιβλίο είναι βασισμένο στην προαναφερόμενη ομιλία και καθηλώνει τον αναγνώστη αφ ενός μεν με την γλαφυρότητα και την ευφράδειά του, αφ ετέρου δε με την βαθιά γνώση της ελληνικής και της ελληνοαμερικανικής πραγματικότητας και κυρίως την ικανότητά του να «θέτει το δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων».
Και δεν αρκέστηκε μόνο με την περιγραφή της κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία λόγω των καθεστώτων των μνημονίων και του καυτού θέματος του «Braian Drain».
Ο συγγραφέας αναφέρεται στα επιτεύγματα της ομογένειας και υπενθυμίζει ότι οι ευκαιρίες που ανοίγονται στην «Γη της Απαγγελίας» για να μετουσιωθούν σε επιτυχία απαιτούν πέντε βασικές προϋποθέσεις και συγκεκριμένα την Σκληρή Εργασία, την Έγνοια, την Ειλικρίνεια, την Διαφάνεια και την Αριστεία,
Και προσθέτει: «Υπάρχει χώρος και ευκαιρίες για όσους προσπαθούν, αν υπακούν στις παραπάνω αρχές και αν έχουν πάνω από όλα ήθος, αυτοσεβασμό, σεβασμό στους νόμους του κράτους και κυρίως στον σεβασμό για τον συνάνθρωπο.
Αναφερόμενος στις σχέσεις της ομογένειας με τη γενέτειρα τονίζει: «Εμείς οι απόδημοι Έλληνες, παρ’ όλες τις απογοητεύσεις που συνεχίζουμε να δεχόμαστε από την μητέρα Ελλάδα και τους εμπαιγμούς από τους πολιτικούς της, θεωρούμε τους εαυτούς μας ανεπίσημους «πρέσβεις» της Ελλάδας όπου κι αν βρισκόμαστε. Είμαστε απίστευτα υπερήφανοι για την πατρίδα μας, τον τόπο καταγωγής μας……».
«Σήμερα όμως φοβούμαι πως έχει δημιουργηθεί ένα βαθύ χάσμα μεταξύ μας, πλατύ σαν το Φαράγγι της Σαμαριάς μεταξύ του Εθνικού Κέντρου και της Διασποράς Και για να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα, τολμώ να πω, πως χρειάζεται ένας σεισμός, όπως λέει στην περίφημη μαντινάδα ο φίλος μου κρητικός λυράρης, ο Ψαραντώνης », αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Βεληβασάκης και ξεδιπλώνει το όνειρό του για την αξιοποίηση των ανεκμετάλλευτων και ανεξάντλητων δυνάμεων της ομογένειας.
Παράλληλα αναφέρεται και μάλιστα αναλύει σε βάθος τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ομογένεια της Αμερικής στον αγώνα για την διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και την καλλιέργεια της ελληνικής ταυτότητας στις νεότερες γενιές των Ελληνοαμερικανών.
Οι προτάσεις και οι προβληματισμοί του συγγραφέα για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, για την Ιερά Αρχιεπισκοπή, το ελληνικό λόμπι, τις ομογενειακές οργανώσεις είναι επίκαιρες και πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαλόγου στους κόλπους της ομογένεια.
Παράλληλα μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων που θα διοργανωθούν στην ομογένεια για την 200ή επέτειο της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης.
Μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αφετηρία για την εκμάθηση της ιστορίας των 200 τουλάχιστον τελευταίων ετών της γενέτειρας και την ιστορία της ίδιας της ελληνοαμερικανικής κοινότητας.
Το εν λόγω βιβλίο, αναμφίβολα, αποτελεί πολύτιμο πετραδάκι στην Ελληνοαμερικανική Γραμματεία και μας υπενθυμίζει ότι η ομογένεια δεν είναι απλά και μόνο φορέας ενός λαμπρού και απαράμιλλου αρχαίου και σύγχρονου πολιτισμού, αλλά και δημιουργός του Ελληνοαμερικανικού Πολιτισμού.
Φέξε μου και γλίστρησα ……..γνωστός εν τη
Ιουδαία.