Γράφει ο Δρ. Γιώργος Μελικόκης *
Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι στις γραφές μου με τα ίδια θέματα σαν τα μυρικαστικά που αναμασούν την τροφή τους διότι και ανιαρά είναι, αλλά και βαρετά γίνονται. Υπάρχουν όμως ορισμένα θέματα που δεν εξαντλούνται όσα κι αν γράψεις ό,τι κι αν πεις γιατί είναι πάντα επίκαιρα και ενδιαφέροντα και τούτο διότι αφορούν όλους τους ομογενείς κάθε επιπέδου.
Και για να μην σας κρατώ δέσμιους στις δικές μου σκέψεις και αντιλήψεις θα γράψω μια φορά ακόμη και εύχομαι, ειλικρινά ομολογώ, να είναι η τελευταία. Πρόκειται για την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης.
Τα τελευταία χρόνια η Ομοσπονδία έγινε κέντρο διχασμού, ντροπής και αίσχους με την ανάρμοστη συμπεριφορά αλλά και τις παράλογες ενέργειες για την επικράτηση της εξουσίας και συγκάλυψη οικονομικών ατασθαλιών και προσπαθούν να στοχοποιήσουν όρισμένους στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας, που πιθανόν να έχουν εμπλακεί σε οικονομικά προβλήματα και τους αποκαλούν κλέφτες, απαταιώνες και καταχραστές για τα έργα και τις πράξεις τους.
Ο κλέφτης και ο απαταιώνας δεν γεννιέται γίνεται και αυτοί που γνωρίζουν καταστάσεις και πράγματα, οι σημερινοί ηγήτορες, δεν είναι οι κατήγοροι ή θύματα, αλλά συνένοχοι στις παράνομες ενέργειες. Αυτοί είναι που έφτιαξαν τους κλέφτες, αν αληθεύει, για μικροεξυπηρετήσεις και μικρορουσφέτια και προτίμησαν την συγκάλειψη και τώρα για να καρπωθούν την εξουσία γίνονται αμείλικτοι κατήγοροι.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες να βρεθεί μια λύση στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν απόφευγαν συστηματικά τον προτεινόμενο οικονομικό έλεγχο ίσως με το σκεπτικό ότι υπάρχουν οικονομικές ατασθαλίες και ζητούσαν απεγνωσμένα να γίνουν πρώτα εκλογές και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο θα ασχοληθεί με τα υπάρχοντα προβλήματα. Υπήρχε δόλος. Η ιδέα αυτή έφερε και το τελικό διχασμό. Η νέα φατρία αποφάσισε να κάνει εκλογές.
Οι πόρτες της Ομοσπονδίας κλειστές γιατί η παλιά φρουρά άλλαξε τις κλειδαριές και οι εκλογές έλαβαν μέρος στο πεζοδρόμιο και να φωνάζουν: «η Δημοκρατία ενίκησε». Ποια δημοκρατία νίκησε ελεοινοί και τρισάθλιοι τραμπούκοι;
Η κατάσταση αυτή μου θύμισε την κυβερνηση του βουνού το 1944 στην Ελλάδα με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου και εθνικού σπαραγμού. Έτσι άρχισε και στην Ομοσπονδία ο εμφύλιος πόλεμος και ομογενειακός σπαραγμός από τις δυο φατρίες και να γίνουμε θέμα κριτικής και απαξίωσης από τους κατοίκους της περιοχής Έλληνες και ξένους και όχι μόνο στην Αστόρια.
Όποιες λύσεις κι αν προτάθηκαν για συμβιβασμό δεν καρποφόρησαν και ύστερα από δυο και πλέον χρόνια έχουμε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα και μόνο ο Θεός γνωρίζει εάν και πότε θα τελειώσει αυτή η κατάντια, πότε θα φανεί άσπρος καπνός.
Μια από τις αξιοσημείωτες εκδηλώσεις ήταν και είναι η παρέλαση στην 5η Λεωφόρο για την εθνική μας παλεγγενεσία για να μην σταματήσει η παράδοση πολλών δεκαετιών τον προηγούμενο χρόνο η Ιερά Αρχιεπισκοπή συνέβαλε τα μέγιστα για την επιτυχία της παρέλασης.
Φέτος θα γίνει το ίδιο αφού οι διαπλεκόμενοι δεν φαίνεται να φτάσουν σ’ ένα πολιτισμένο στάδιο για ειρήνευση και αποκατάσταση ώστε να επανέλθουν στα πρότερα χρόνια προόδου και προκοπής. Η Ιερά Αρχιεπισκόπή και φέτος συνέβαλε στην παρέλαση με μεγάλη επιτυχία.
Μετά από διαβουλεύσεις αποφασίστηκε να γίνει ο οικονομικός έλεγχος να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να προβούν στη ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου για μια καινούρια αρχή μακριά από μικρότητες. Έτσι δημιουργήθηκε μια επιτροπή για οικονομικό έλεγχο από ημετέρους να κρίνουν τους δικούς τους αγνοώντας τη σύγκρουση συμφερόντων. Ίσως να κάνουν κάποια οικονομία και να μειώσουν τα έξοδα αποδείχτηκαν κατά τη λαϊκή ρήση είμαστε «ακριβοί στη στάχτη και φθηνοί στο αλεύρι».
Αποτέλεσμα ο έλεγχος να είναι ελλειπής για αυτονόητα πράγματα, όλα μυστικά και ατελή χωρίς κανένας να γνωρίζει τι έγινε και πως έγινε ό,τι συντελέστηκε στη έρημη την Ομοσπονδία, απόρρητα πράγματα για τους πολλούς. Εκεί που έπρεπε να εστιάσουν τη προσοχή τους απέτυχαν.
Ήταν επιτακτική ανάγκη, αν πράγματι επιθυμούσαν την έξοδο από τη μιζέρια που δημιούργησαν οι προκάτοχοι καρεκλοκένταυροι να επιμισθώσουν μια αναγνωρισμένη εταιρία για να φτάσουν σε ένα σωστό αποτέλεσμα για να προχωρήσουν ειρηνικά στην αποκατάσταση της νομιμότητας.
Τεράστια ποσά ξοδεύτηκαν άσκοπα και άλλα άλλαξαν τσέπες και δεν νομίζω ότι μια εξωτερική εταιρία θα δημιουργούσε οικονομικά προβλήματα, μηδαμηνά τα ποσά για να αναφερθώ σε κάποιο καλό μου φίλο για οικονομική βοήθεια για κάποιο μη κερδοσκοπικό ίδρυμα που μου απάντησε «Δεν κουτσαίνει η γίδα από το αυτί», πόσα θέλεις;
Να και ο οικονομικός έλεγχος αλλά καμιά κίνηση για συμφιλείωση, αναπαυμένοι στους προεδρικούς θώκους οι προεδροπαράγοντες απολαμβάνουν την ματαιοδοξία τους. Βέβαια οι μηνύσεις μεταξύ τους δεν τελείωσαν και οι δικηγόροι επί ποδός και εύχομαι να μην πληρωθούν από το Ταμείο της Ομοσπονδίας, αν ναι τότε θα πρέπει ν’ ανοίξουν αρκετά κελιά να υποδεχτούν αυτούς που παρουσιάζονται σωτήρες της Ομογένειας. Πριν όμως φτάσουμε στο σημείο αυτό ας κάνουν κάτι άλλο σοβαρό και αξιέπαινο.
Είναι μονόδρομος η πορεία που οφείλουν να ακολουθήσουν, σεμνά και ταπεινά να δηλώσουν επίσημα την παραίτησή τους, να αποσυρθούν και έτσι μπορεί να σώσουν κάτι από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ό,τι απόμεινε τέλος πάντων.
Η εμμονή τους να παραμένουν στην υποτιθέμενη εξουσία μάλλον φθίνει την αξιοπρέπεά τους παρά τους ωφελεί. Θα χρειαστεί να καλέσουν έναν από τους πυλώνες της Ομογένειας να διορίσει ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο από έντιμους και ευυπόληπτους ομογενείς να επεξεργαστούν το Καταστατικό και να προβούν σε αρχαιρεσίες για ανάδειξη ενός νέου Διοικητικού Συμβουλίου από ικανούς ανθρώπους που και έντιμοι να είναι αλλά να έχουν την ικανότητα στο διοικείν και προγραμματίζειν. Η ομογένεια το δικαιούται και το αξίζει
Και οι εμπλεκόμενοι και είναι όλοι διαπλεκόμενοι ας πάνε να επουλώσουν τις πληγές τους και είμαι σίγουρος ότι θα τύχουν της συγνώμης κι όπως αναφέρεται στα ιερά λόγια: «Νηστεύσατε και μη νστεύσατε ευφράνθητε».
- Ο Δρ. Γιώργος Μελικόκης, είναι παιδαγωγός, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Παιδείας Αρχιεπισκοπής Αμερικής και αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών και Πολιτιστικών Συλλόγων Αμερικής.
Καλά τα λές Γιώργο , αλλά την ίδια στιγμή που δίδεται η μάχη
για την επιβίωση της , κάποιοι άλλοι τρίβουν τα χέρια τους από
ικανοποίηση και προσεύχονται υπέρ της διαλύσεώς της.
Δυστυχώς τα άλματα στο κενό …… δεν θα σταματήσουν , είναι η
αιώνια κατάρα της φυλής μας. Η μόνη ελπίδα μας είναι οι νέοι που δεν κουβαλούν τις δικές μας κακές νοοτροπίες που εμείς κουβαλήσαμε από την Πατρίδα.
Προς την σύνταξη των Αναμνήσεων.
Αγαπητέ Συντακτα ,
Οι απόψεις και οι σκέψεις του Δοκτωρα Μελικοκη συμπίπτουν με το 99,9 % των Ομογενών.
Δυστυχώς οι μόνοι οι οποίοι δεν δύνανται να αντιληφθουν την αποτελμάτωση είναι οι ίδιοι οποίοι την έφεραν σε αυτό το σημείο.
Συμφωνώ απόλυτα ότι πρέπει να υποβάλουν την παραίτησή τους άμεσα όλοι οι εμπλεκόμενοι σε έναν φορέα αδεσμευτο και ανεξάρτητο ο οποίος και θα δημιουργήσει εξελεγκτική επιτροπή ώστε να οδηγηθεί η Ομοσπονδία σε υγιείς εκλογές.
Με εκτίμηση,
Πάνος Αδαμόπουλος